نقد بررسی فیلم دنیای ژوراسیک: پادشاهی سقوط کرده

[ad id='39844']

نقد فیلم Jurassic World: Fallen Kingdom

«دنیای ژوراسیک» یکی از فیلم‌هایی بود که بزرگ‌ترین گازِ ممکن را از سنت جدید ریبوت‌سازی هالیوود زد و با رقم رکوردشکنانه‌ای که به دست آورد، شروع فک‌اندازی را در باکس آفیس تجربه کرد. «پادشاهی سقوط کرده» چهار سال بعد از پایان‌بندی قسمت اول آغاز می‌شود. مدتی بعد از تخریب شدنِ پارک و محل اقامتگاه لوکس «دنیای ژوراسیک» توسط دایناسورهای فراری، جزیره‌ی آیلا نوبلار به دنیای پسا-آخرالزمانی خالی از سکنه‌ای تبدیل شده است که دایناسورها در جنگل‌ها و بیشه‌زارها و علف‌زارهایش برای خودشان ول می‌چرخند و شکار می‌کنند. اما وقتی کوه آتش‌فشانِ جزیره فعال می‌شود، اوون (کریس پرت) و کلر (برایس دالاس هاوارد) تصمیم می‌گیرند تا برای نجات دایناسورها از این اتفاق که می‌تواند به انقراضشان منجر شود به جزیره برگردند. اوون در جستجوی پیدا کردن رپتور دست‌آموزش «بلو» است و کلر هم آن‌قدر برای این موجودات احترام قائل است که نجات آنها به مهم‌ترین ماموریتش تبدیل شده است. قدم گذاشتن آنها در جزیره همانا و فرود آمدنِ بارانی از سنگ‌های داغ از دل کوه آتش‌فشانی و به راه افتادن رودخانه‌های مواد مذاب روی زمین نیز همانا. این وسط آنها از توطئه‌ای سر در می‌آورند که می‌تواند تمام سیاره‌ی زمین را به دوران ماقبل‌تاریخ برگرداند. کالین ترورو بعد از کارگردانی قسمت اول، این‌بار فقط تهیه‌کنندگی «پادشاهی سقوط کرده» را برعهده دارد و در عوض جی. اِی. بایونای اسپانیایی که او را با فیلم‌هایی مثل «یتیم‌خانه» (The Orphanage) و «هیولایی صدا می‌زند» (A Monster Calls) می‌شناسیم روی صندلی کارگردانی نشسته است. این در حالی است که جف گلدبلوم در نقش ایان ماکلوم به عنوان یکی از پرطرفدارترین کاراکترهای «پارک ژوراسیک»، با این فیلم به این مجموعه بازمی‌گردد. یکی از بزرگ‌ترین گله‌هایی که به «دنیای ژوراسیک» می‌شد این بود که خیلی از ریشه‌های مجموعه به عنوان فیلمی که به ژانر وحشت تنه می‌زند فاصله گرفته است. فیلم دلهره‌آورِ استیون اسپیلبرگ که در قسمت‌های بعدی هویتش را از دست داده بود، با «دنیای ژوراسیک» بیش از پیش به یک بلاک‌باستر پرسروصدای خنده‌دار و بی‌خطر تغییر شکل داده بود و به نظر می‌رسد این موضوع با «پادشاهی سقوط کرده» نیز ادامه پیدا خواهد کرد.

جی. اِی. بایونای اسپانیایی که او را با فیلم‌هایی مثل «یتیم‌خانه» و «هیولایی صدا می‌زند» می‌شناسیم روی صندلی کارگردانی «دنیای ژوراسیک: پادشاهی سقوط کرده» نشسته است

اگرچه جی. ای. بایونا کارگردان کاربلدی در ژانر وحشت و فانتزی است و همین ما را برای کیفیت نهایی «پادشاهی سقوط کرده» امیدوارتر می‌کند، ولی ترکیب دایناسورهای فراری با مواد مذاب یکی از کلیشه‌ای‌ترین کلیشه‌های فیلم‌های فاجعه‌ای است و تریلرهای فیلم هم خبر از جشنواره‌ی CGI‌‌های خسته‌کننده‌ای می‌دهند که نشانه‌ای از هیجان و جادوی نابی که از فیلم‌های قبلی این کارگردان به خاطر داریم در آن به چشم نمی‌خورد. همین باعث شده تا نگران باشیم که به احتمال زیاد «پادشاهی سقوط کرده» بیشتر از فیلم بایونا، فیلمِ سران استودیو است. بیشتر از اینکه بایونا چشم‌انداز خاص خودش را به این مجموعه آورده باشد، شاهد تکرار همان فرمول تکراری و جواب پس داده‌ی فیلم قبلی هستیم. فیلمسازان ماهر متعددی توسط دخالت استودیو در کارشان فیلم‌های بدی تحویل داده‌اند که معروف‌ترینشان دیوید فینچر و «بیگانه ۳» است. و به نظر می‌رسد که «پادشاهی سقوط کرده» هم می‌خواهد به این دسته از فیلم‌ها بپیوندد. یکی از بزرگ‌ترین دلایلی که فروش قسمت اول را به یک میلیارد و ۶۷۰ میلیون دلار رساند همان چیزی بود که باعث شد «جنگ ستارگان: نیرو برمی‌خیزد» بیش از ۶۰۰ میلیون بیشتر از «آخرین جدای» بفروشد. فاصله‌ی ۱۴ ساله‌ی «پارک ژوراسیک» و «دنیای ژوراسیک» یعنی خیلی‌ها برای بازگشت به پارکِ دایناسورها کنجکاو بودند. اما این‌بار «پادشاهی سقوط کرده» از خصوصیت منحصربه‌فرد قسمت اول‌بودن بهره نمی‌برد. ماجرای کنجکاوی‌برانگیزِ «پارک باز شده است» جای خودش را به قصه‌ی آشنای «تلاش عده‌ای برای زنده ماندن از دست دایناسورها» داده است.

بنابراین یکی از سوالاتی که در هنگام آغاز تابستان خواهیم داشت این است که آیا «پادشاهی سقوط کرده» حتی با وجود تجربه‌ی ریزش مخاطب، می‌تواند آن‌قدر بفروشد که به یک موفقیت تمام‌عیار تبدیل شود؟ نکته‌ای که نباید فراموش کنیم این است که اگرچه «دنیای ژوراسیک» در تضاد با ماهیت فیلم اورجینال اسپیلبرگ قرار می‌گرفت و با اینکه کل اینترنت هنوز که هنوزه کفش‌های پاشنه‌بلند برایس دالاس هاوارد را فراموش نکرده است، اما عموم مردم آن را به عنوان یک بلاک‌باستر عامه‌پسندِ رنگارنگ دوست داشتند. حتما یک دلیلی دارد که «دنیای ژوراسیک» به یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌های تاریخ تبدیل شد در حالی که «روز استقلال: بازخیز» با کله سقوط کرد. هر دو ریبوتِ فیلم‌های پرطرفداری هستند، اما اگر اولی حداقل سرگرمی خوش رنگ و لعابی تحویل مخاطبان داد، دومی یک فیلم کاملا شلخته‌ی بی‌رنگ و رو بود. در مقایسه «دنیای گم‌شده» (The Lost World) حدود ۳۶ درصد کمتر از «پارک ژوراسیک» در گیشه‌ی خانگی فروخت و حدود ۳۳ درصد کمتر از فیلم اول در گیشه‌ی جهانی به دست آورد. بدون احتساب نرخ تورم، اگر «پادشاهی سقوط کرده» با همین مقدار افت فروش نسبت به قسمت اول مواجه شود، کماکان ۴۱۸ میلیون دلار در خانه و یک میلیارد و ۱۲۵ میلیون دلار در دنیا خواهد فروخت. اگر «شگفت‌انگیزان ۲» و «سولو: داستانی از جنگ ستارگان» با استقبال غیرمنتظره‌ای روبه‌رو نشوند، نبرد نهایی تابستان ۲۰۱۸ بین «اونجرز: جنگ اینفینیتی» و «پادشاهی سقوط کرده» خواهد بود که دیدن دارد.

[ad id='39844']

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *