Mortal Engines
یکی از فیلم‌های امسال که تحلیلگران و سینمادوستان به عنوان یکی از امیدهایمان برای آغاز یک مجموعه فانتزی جدید به آن دل بسته‌اند «موتورهای فانی» است. سینما در چند سال اخیر پوست انداخته است. حالا یا آی‌پی‌های شناخته‌شده اکثر «هیت»های تجاری را تشکیل می‌دهند یا ریبوت‌ها و بازسازی مجموعه‌های یکی-دو نسل گذشته. در سال ۱۹۹۷ «عنصر پنجم» (The Fifth Element) دقیقا به خاطر منحصربه‌فرد و اورجینال‌بودن در باکس آفیس مورد استقبال قرار گرفت. اما در سال ۲۰۱۷ اقتباس «والرین و شهر هزار سیاره» از روی یک کامیک‌بوک فرانسوی را داشتیم که حتی نصفِ «عنصر پنجم» هم موفق نبود. بنابراین سوالی که مطرح می‌شود این است که آیا بالاخره روزی می‌رسد تا شاهد تصاحب باکس آفیس توسط مجموعه جدیدی باشیم که خبری از بتمن‌ها و تونی استارک‌ها و ترمیناتورها در آن نباشد؟ عده‌ای فکر می‌کنند «موتورهای فانی» ممکن است همان فیلمی باشد که جواب این سوال را خواهد داد. البته که نمی‌توان به خاطر رفتار خصومت‌آمیزترِ سینمای حال حاضر نسبت به اسم‌های جدید، امید چندانی به «موتورهای فانی» داشت و اگرچه هر لحظه ممکن است این فیلم به سرنوشت شکست‌هایی مثل «والرین» و «وارکرفت» دچار شود، اما از آنجایی که بودجه‌ی این فیلم به جای «صعود ژوپیتر»، به «دانکرک» نزدیک است و از آنجایی که این فیلم کسی مثل پیتر جکسون را به عنوان تهیه‌کننده‌اش دارد، همه‌چیز کمی امیدارکننده‌تر به نظر می‌رسد. بالاخره «ارباب حلقه‌ها: یاران حلقه» به کارگردانی پیتر جکسون همان فیلم تاریخ‌سازی بود که فضای بلاک‌باسترسازی هالیوود را متحول کرد. آن فیلم در کنار «هری پاتر و سنگ جادو» آن‌قدر خوب و غیرمنتظره بودند که راه را برای بلاک‌باسترهای فعلی باز کردند. اما از ۱۵ سالی که از «بازگشت پادشاه» گذشته است، مجموعه جدیدی نداشته‌ایم که هالیوود را با زلزله‌ی تازه‌ای روبه‌رو کند. در حال حاضر «موتورهای فانی» همان فیلمی به نظر می‌رسد که می‌تواند ثابت کند یک بلاک‌باستر پرخرجِ تازه‌کار می‌تواند بدون اتکا به نوستالژی و طرفدارانِ شکل گرفته‌اش در طول سال‌ها، ذهن‌های جدیدی را تسخیر کند. امید قبلی‌مان برای انجام این کار «برج تاریک» (Dark Tower) بود که با فاصله‌ی فاحشی شکست خورد. حداقل با توجه به اولین تریلر «موتورهای فانی» به نظر می‌رسد که هر اتفاقی برای این فیلم بیافتد، سرنوشتِ «برج تاریک» یکی از آنها نخواهد بود. بنابراین حالا نوبتِ کسی که سرزمین میانه را به سینما آورد رسیده تا باری دیگر نجات‌مان بدهد.
اقتباس از روی رمان فیلیپ ریو که در سال ۲۰۰۱ منتشر شد مدتی در برزخ تولید به سر برد تا اینکه بالاخره در اواخر سال گذشته ساختش جدی گرفته شد. در ابتدا جکسون قصد داشت تا این رمان را در سال ۲۰۰۹ به سینما بیاورد. اما بعد از اینکه گیرمو دل‌تورو از کارگردانی اقتباس «هابیت» کناره‌گیری کرد، جکسون تصمیم گرفت تا برای ساخت یکی از پروژه‌های آرزوهایش جایگزین او شود. بنابراین جکسون چند سالی درگیر بازگشت به سرزمین میانه شد و «موتورهای فانی» را برای مدتی کنار گذاشت. در واکنش به این اتفاق کمپانی یونیورسال پیکچرز و وینگ‌نات فیلمز (کمپانی متعلق به جکسون) تصمیم گرفتند تا هدایت این فیلم را به کریستین ریورز، همکار قدیمی جکسون بسپارند که «موتورهای فانی» اولین تجربه‌ی کارگردانی‌اش محسوب می‌شود. اگرچه جکسون دیگر کارگردانی فیلم را برعهده ندارد، اما فیلم براساس فیلمنامه‌ای نوشته‌ی خود او و فیلمنامه‌نویسانِ «ارباب حلقه‌ها» ساخته خواهد شد. «موتورهای فانی» اولین قسمت از مجموعه رمان‌هایی است که دنباله‌هایش به ترتیب «طلای شکارچی» (Predator’s Gold)، «دستگاه‌های جهنمی» (Infernal Devices) و «دشت تاریک» (A Darkling Plain) هستند. داستان در آینده‌ی دستوپیایی استیم‌پانکی جریان دارد که توسط واقعه‌ای که به «جنگ شصت دقیقه» معروف است نابود شده است. جنگی اتمی سطح زمین را به مکانی که بی‌وقفه میزبانِ زلزله‌ها و فوران آتش‌فشان‌ها و دیگر بلاهای طبیعی و غیرطبیعی است تبدیل کرده است. داستان پیرامون شهر لندن می‌چرخد که به کمک تکنولوژی‌های عجیب و چرخ‌های عظیم‌جثه‌ای توانایی تغییر مکان برای یافتن منابع زمین و بلعیدن دیگر شهرهای کوچک‌تر را دارد. «موتورهای فانی» به عنوان داستانی با لوکیشن‌های خیره‌کننده و مکتب هنری منحصربه‌فردی شناخته می‌شود که دیدن دنیای ترسناک اما زیبا و تاریخ غنی و کنجکاوی‌برانگیزش با بهترین جلوه‌های ویژه روی پرده سینما یکی از آرزوهای طرفدارانش بوده است و تمام خصوصیات لازم برای تبدیل شدن به یک مجموعه فانتزی قابل‌اتکای جدید را دارد. کاش که بشود!
[ad id='39844']
