Mary Poppins Returns
جدیدترین فانتزی دیزنی از روی فیلم‌های قدیمی‌اش بیشتر از یک بازسازی، حکم یک دنباله را دارد. «مری پاپینز بازمی‌گردد» توسط راب مارشال کارگردانی می‌شود که او را به خاطر ساخت موزیکال‌هایی مثل «شیکاگو» و «به درون جنگل» می‌شناسیم. فیلمنامه توسط دیوید مگی، نویسنده‌ی «در جستجوی نورلند» (Finding Neverland) به نگارش در آمده است. «بازمی‌گردد» نقش دنبالهی فیلم کلاسیک «مری پاپینز» از سال ۱۹۶۴ به کارگردانی رابرت استیونسون را دارد که آن فیلم هم براساس رمانی به همین نام از پی. ال. تراورز ساخته شده بود. «مری پاپینز» همچنین یکی از آخرین فیلم‌هایی بود که خود شخص والت دیزنی قبل از مرگش در سال ۱۹۶۶ آن را تهیه‌کنندگی کرده بود. «مری پاپینز بازمی‌گردد» ۲۵ سال بعد از فیلم اول (با وجود اینکه در دنیای واقعی ۵۴ سال از آن فیلم می‌گذرد) جریان دارد و امیلی بلانت را در نقش اصلی دارد. جایی که مری پاپینز بعد از سال‌ها برای نگهداری از بچه‌های مایکل بنکس برمی‌گردد. ساخت این دنباله بعد از ۵۴ سال که آن را بعد از فاصله‌ی ۶۳ ساله بین «بامبی» و دنباله‌اش به یکی از طولانی‌ترین فاصله‌های بین دنباله‌ها تبدیل می‌کند باعث شده تا نگرانی‌هایی پیرامون دنباله‌سازی برای یکی از خاطره‌انگیزترین فیلم‌های دیزنی شکل بگیرد. اما راب مارشال در جواب به این نگرانی‌ها گفته است که آنها قصد دستکاری فیلم اول را ندارند. از آنجایی که هشت کتاب «مری پاپینز» توسط تراورز نوشته شده و فیلم اصلی فقط کتاب اول را اقتباس کرده است، آنها هفت کتاب دیگر برای اقتباس دارند. به قول مارشال کتاب‌های «مری پاپینز» حکم «هری پاتر»های زمانه‌ی خودشان را داشته‌اند. در نتیجه او علاقه‌ای به بازسازی فیلم اول ندارد و فقط می‌خواهد داستانی را روایت کند که بعد از قسمت قبل اتفاق می‌افتد. ناگفته نماند که تلاش برای ساخت دنبالهی «مری پاپینز» مربوط به چند سال اخیر نمی‌شود. دیزنی در دهه‌ی هشتاد و نود هم برای این کار برنامه داشته که هیچ‌وقت نتیجه ندادند.
به هر حال مارشال پروژه‌ی حساسی را به گردن گرفته است. فیلم اصلی «مری پاپینز» نه تنها محبوب است، بلکه برنده‌ی پنج جایزه‌ی اسکار از ۱۳ نامزدی بود که شامل بهترین بازیگر نقش اول زن برای جولیا اندروز نیز می‌شد. این در حالی بود که فیلم توسط کتابخانه‌ی ملی کنگره آمریکا هم به عنوان اثر ملی ثبت شده است. البته که مارشل سابقه‌ی قوی‌ای در زمینه‌ی ساخت فیلم‌های موزیکال دارد. ناسلامتی هر دوی «شیکاگو» و «به درون جنگل» برندگان اسکار هستند و احتمالا به خاطر همین است که دیزنی اقدام به استخدام او برای انجام این ماموریت کرده است. همچنین اگرچه حتی تصور پیدا کردن جایگزینی در حد و اندازه‌ی جولیا اندروز غیرممکن است، اما امیلی بلانت در همان اندک تصاویری که از فیلم دیده‌ایم طوری در این نقش جفت و جور شده که حداقل از همین حالا خیال‌مان را از این بخش از فیلم راحت کرده است. باید دید در کریسمسی که دیزنی «جنگ ستارگان» ندارد، «مری پاپینز» می‌تواند نام دیزنی را در باکس آفیس سر زبان‌ها بیاندازد یا نه. بالاخره داریم درباره‌ی دنبالهی فیلمی حرف می‌زنیم که ۱۰۲ میلیون دلار در سال ۱۹۶۴ فروخت که با احتساب نرخ تورم برابر با ۷۱۷ میلیون دلار است. موفقیت غول‌آسای بازسازی «دیو و دلبر» نشان داد که محبوبیت چند نسلی یک آی‌پی می‌تواند منجر به پول‌های قلنبه‌سلنبه‌ای شود و چه چیزی محبوب‌تر از مری پاپینز!
[ad id='39844']
