د رپ
یوم الدین مانند فیلم Son of Saul در سال ۲۰۱۵، طوفان به پا نمی کند، اما هرگز هم قصد نداشته چنین فیلمی باشد. در عوض جذاب است، یک شروع خوشایند برای شاوکی و یک فیلم خوش قلب در فستیوالی که اغلب در این حوزه کمبود دارد.
اسکرین دیلی
یوم الدین قطعا فیلم کم ریسکی است وحتی با وجود اینکه شخصیت ها با دزد و شخصیت های ریاکار رو به رو می شوند از یک اپیزود به اپیزود بعدی می رود، بنابراین سطح علاقه تماشاگران به میزان لذتی که از گذراندن وقت با این دو مسافر، بستگی دارد. در این سفر غم ها و امیدواری ها وجود دارد اما شاوکی داستان خود را با عشق محافظت می کند و مطمئن است ادیسه ی احساسی بشای خود به تنهایی کفایت می کند.
بسیاری از منتقدان و نویسندگان به این نکته اشاره کرده اند که یوم الدین فیلمی شیرین و خوشایند است و حضورش در بخش رقابتی، نویدی یرای علاقه مندان به این نوع سینماست
زیرا در بسیاری از جشنواره ها، خصوصا کن، فیلم های شیرین و لذت بخش سهم کمتری از موفقیت دارند.
