نقد فیلم ترسناک موروثی ۲۰۱۸ ( Hereditary )

[ad id='39844']

[quote]« موروثی » یکی از بهترین آثار ترسناک چند سال اخیر به شمار می رود. اثری که در آن مولفه های ژانر وحشت به خوبی به کار گرفته شده و در کنار آن، ساختار درام فیلم نیز از استحکام قابل توجهی برخوردار است[/quote]

« موروثی » تمام المان ها و ویژگی های یک اثر ترسناک استاندارد این روزهای سینما را در خود دارد. منزل بزرگ و عجیب و غریب در محلی که کمتر نشانی از اجتماع انسان به چشم می خورد و ارواح خبیثی که بهرحال قرار است خانواده مذکور را کمی اذیت نماید. در اینجا نیز کلیشه های رایج ژانر به چشم می خورد. البته باید گفت که در اجرا و استفاده از ابزار ترس در فیلمسازی ( شامل افکت های صوتی و چرخش ناگهانی دوربین و… ) ، استر خلاقیت فراوانی به خرج داده و توانسته موقعیت های ترسناکی را خلق نماید که به راحتی توانایی ترساندن مخاطب را دارد. خوشبختانه این ترس ها اغلب لحظه ای نبوده و تا انتهای فیلم در ذهن تماشاگر باقی می مانند.

اما آنچه که « موروثی » را متفاوت از اکثر ساخته های ترسناک در سالهای اخیر می کند، توجه ویژه فیلمساز به ساختار درام و شخصیت پردازی آدمهای داستان است بطوریکه نمی توان شخصیت زائدی را در داستان یافت که حضور یا عدم حضورش در مقابل دوربین تاثیری در پیشبرد فیلمنامه نداشته باشد. فیلم اگرچه ویژگی های فراوانی برای قرار گرفتن در ژانر ترسناک دارد، اما چارچوب و ساختار درام در آن به حدی پرداخت مناسبی دارد که خود را کاملاً متمایز از اکثر آثار ترسناک سینما می کند. حتی گرایش فیلم به ماوراء طبیعی نیز با تسلط کارگردان همراه بوده و باعث نشده که روایت داستان دچار چندپارگی شود.

شاید بتوان « موروثی » را تا حد زیادی با « جن گیر » ویلیام فردکین مقایسه نمود. اثری که پس از سالها هنوز هم مخاطب را می ترساند و البته در تاریخ سینما به یک اثر کلاسیک تبدیل شده است. « موروثی » نیز ترس را نه با تعریف مدرن این روزهای سینما که در آن خشونت نیز به چشم می خورد، بلکه بصورت کلاسیک روایت کرده. یعنی جایی که مخاطب به جای ترسیدن از یک جسم که احتمالاً خونریزی هم می کند، از موقعیتی که درش قرار می گیرد به وحشت می افتد. این موقعیت می تواند تمام اجسام منزل ، اتاق و حتی یا تصویر شما بر روی آینه باشد!

بازیگران « موروثی » یکی از نقاط قوت فیلم محسوب می شوند و در راس آنها ، تونی کولت قرار دارد که بازی فوق العاده ای از خود به نمایش گذاشته. اگر موفقیت های عوامل « Get out » در فصل اسکار را مد نظر قرار دهیم، باید گفت که تونی کولت می تواند بابت نقش آفرینی در این اثر در میان نامزدهای اسکار جای داشته باشد. او در نقش یک مادر و فردی که درد و راز عمیقی را سالها در دل خود نگه داشته، بازی فوق العاده ای از خود به نمایش گذاشته است که تماشایی و به یاد ماندنی است و می تواند بار دیگر پس از سالها، او را به موفقیت برساند. میلی شاپیرو نیز در نخستین نقش آفرینی خود، بازی بسیار خوبی از خود ارائه داده است؛ بازی که زیر گریم دقیق و مفهومی فیلم ارزش بیشتری پیدا می کند.

« موروثی » یکی از بهترین آثار ترسناک چند سال اخیر به شمار می رود. اثری که در آن مولفه های ژانر وحشت به خوبی به کار گرفته شده و در کنار آن، ساختار درام فیلم نیز از استحکام قابل توجهی برخوردار است و حتی در بخش فیلمبرداری و تدوین نیز مسلط و یکدست می باشد. استر در ساخت نخستین اثر سینمایی اش تنها به خلق ترس لحظه ای مبادرت نورزیده و در کنار آن، مخاطب را با وحشتی مواجه می کند که برخاسته از روحیات اوست. ترسی که با پایان فیلم از بین نمی رود و تا مدتها در ذهن مخاطب باقی می ماند و سوالات زیادی را در ذهن او شکل می دهد که احتمالاً کابوس شبانه نیز ضمیمه آن خواهد بود!  

[ad id='39844']

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *