[quote]نیِری در سن هشت سالگی ایران را ترک کرد، دو سال در کمپ زندگی کرد و در ده سالگی به آمریکا مهاجرت کرد. از این نویسنده ایرانی تاکنون دو رمان منتشر شده است. [/quote]
دینا نیری در ده سالگی همراه خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت کرده است. او رمانی منتشر کرده به نام «یک قاشق چای‌خوری سرزمین، دریا». این رمان تاکنون به ۱۴ زبان ترجمه شده است
دینا نیری، نویسنده و فارغ‌التحصیل کارگاه‌های نویسندگی دانشگاه آیوا موفق شد جایزه «پل اینگل» را دریافت کند. جایزه «پل اینگل» هر ساله به نویسندگان، ناشران، ویراستاران، و معلمینی که در آثارشان به موضوعات روز دنیا و همچنین بهتر شدن دنیا در آثار ادبی می‌پردازند اهدا می‌شود.
نیِری در سن هشت سالگی ایران را ترک کرد، دو سال در کمپ زندگی کرد و در ده سالگی به آمریکا مهاجرت کرد. از این نویسنده ایرانی تاکنون دو رمان منتشر شده است. «یک قاشق چای از زمین و دریا» در سال ۲۰۱۳ و «پناهنده » در سال ۲۰۱۷ وارد بازار کتاب شد. هر دو داستان، مقالات، و داستان‌های کوتاه این نویسنده درباره آوارگان و مهاجرین در سراسر دنیا است.
نیِری پس از اعلام خبر برنده شدنش در این جایزه گفت:
«در شهر آیوا بود که به عنوان یک آمریکایی و همچنین یک ایرانی احساس کردم نویسندگی را دوست دارم و آن را پذیرفتم.»
جان کنیون، دبیر اجرایی کمیته «شهر آیوا، شهر ادبیات یونسکو» درباره نیِری گفت:
«او تجربه و مهارتی دارد که برای درک موضوعات دنیای امروز بسیار مهم است. دینا علاوه بر نوشتن درباره موضوعات مهم دنیا در کارهای مربوط به پناهندگان داوطلبانه همکاری می‌کند. نویسنده ایرانی توانایی دریافت این جایزه را در همه ادوارش دارد اما کارهایش در سال جاری بسیار متمایز بود. هزاران پناهنده سوری در پی یافتن مکانی برای زندگی در آمریکا و کشورهای دیگر هستند و دستور ترامپ مبنی بر ممنوعیت ورود مسلمانان چند کشور از جمله سوریه شرایط را بغرنج کرده است.»
بررسی رمان یک قاشق چای‌خوری سرزمین، دریا
یک قاشق چای‌خوری سرزمین، دریا» داستان دو خواهر است به نام‌های صبا و مهتاب. صبا یازده سالش که می‌شود، ناگهان از محیط زندگی‌اش ریشه‌کن شده. پدر پشت فرمان نشسته، کنار او مادر و صبا هم بر صندلی عقب لم داده، مهتاب هم نیست و آنها به طرف فرودگاه می‌روند که به آمریکا مهاجرت کنند. صبا طبعاً تمام مدت از خودش می‌پرسد مهتاب کجاست؟ اما مادر و پدرش به او پاسخ درستی نمی‌دهند. می‌گویند به فرودگاه که برسند، مهتاب هم همان جاست. سال‌ها می‌گذرد و صبا که حالا در آمریکا پرورش پیدا کرده از خودش می‌پرسد به راستی در آن روز چه اتفاقی افتاد؟ به سر مهتاب چه آمد؟ آیا مهتاب آنطور که همسایه‌شان ادعا می‌کرد در دریا غرق شده بود؟ چنین است که نویسنده تلاش می‌کند مهتاب را در داستان‌های کوتاهی که برای ما تعریف می‌کند از نو بیافریند. او با این تلاش در برابر مرگ و در برابر فجایع کوچک و بزرگی که زندگی ما را تهدید می‌کند می‌ایستد و به یادمان می‌آورد که نقطه صفر ادبیات داستانی آرزومندی انسان است.
[ad id='39844']
