[quote]این کمپین از سوی امیر مهدی ژوله، فیلمنامه نویس به راه افتاده است. او چند روز پیش در صفحه اینستاگرام خود از همکارانش در عرصه تهیه سریال های تلویزیونی خواست تجربه های خود را از سانسور روایت کنند[/quote]
در روزهای اخیر چالش #من_و_سانسورچی توسط برخی هنرمندانه راه افتاده و شماری از آنها تجربیات قابل تاملی که در زمینه ممیزی آثارشان داشته اند، به ویژه در همکاری با صداوسیما را مطرح کرده اند.
گروهی از هنرمندان ایران به کارزاری به نام «من و سانسورچی» پیوسته اند که هدف آن روایت تجربه های آنها در مواجهه با پدیده سانسور است.
این کمپین از سوی امیر مهدی ژوله، فیلمنامه نویس به راه افتاده است. او چند روز پیش در صفحه اینستاگرام خود از همکارانش در عرصه تهیه سریال های تلویزیونی خواست تجربه های خود را از سانسور روایت کنند
گروهی از هنرمندان ایران به کارزاری به نام «من و سانسورچی» پیوسته اند که هدف آن روایت تجربه های آنها در مواجهه با پدیده سانسور است.
این کارزار از سوی امیر مهدی ژوله، فیلمنامه نویس به راه افتاده است. او چند روز پیش در صفحه اینستاگرام خود از همکارانش در عرصه تهیه سریال های تلویزیونی خواست تجربه های خود را از سانسور روایت کنند.
او در بخشی از متنی که در اینستاگرام منتشر کرده است یکی از معضلات نمایش زنان در تلویزیون ایران را علاوه بر «رعایت حجاب» و «عدم آرایش»، مشخص نبودن «حجم» اندام بدن آنها عنوان کرده است. وی چند مثال نیز از موارد مواجهه خود و همکارانش با ممیزی ذکر کرده است. به گفته او یکی از ایرادهایی که به سریال «برره» گرفته شده بود مشخص بودن حجم گوش شقایق دهقان، بازیگر این سریال در یکی از صحنه ها بود.
امیر مهدی ژوله همچنین به اشکالی اشاره کرده است که به یکی از صحنه های سریال «باغ مظفر» به دلیل مشخص بودن غبغب سحر جعفری، هنرپیشه این سریال گرفته شده بود. به گفته وی به صحنه ای از یکی سریالهای اخیر تلویزیون ایران به دلیل «خیار خوردن» زنان ایراد گرفته شده بود.
بسیاری از هنرمندان در واکنش به مطلبی که امیر مهدی ژوله منتشر کرده است با استفاده از هشتگ «من و سانسورچی» به روایت تجربیات خود از رویارویی با ممیزی پرداخته اند. میترا حجار، بازیگر تلویزیون و سینما در ویدئویی که در شبکه های اجتماعی پخش شده است نشان می دهد که به گوش های بازیگران زن هنگام فیلمبرداری چسب زده می شود تا گوش های آنها دیده نشود.
پرستو صالحی، بازیگر تلویزیون و سینما نیز در صفحه اینستاگرام خود به ممنوعیت نمایش بالا رفتن زنان از پله و تکیه دادن آنها به دیوار اشاره کرده است.
مهراب قاسمخانی نویسنده مطرح سریالهای طنز تلویزیون در پاسخ به دعوت امیرمهدی ژوله به چالش «من و سانسورچی» در صفحه اینستاگرامش نوشت:«دعوت ژوله به بازى من و سانسورچى را لبیک میگویم و از بین خاطرات متعدد و شیرینم با سانسورچیهای عزیز، یک خاطره از سریال «دزد و پلیس» تعریف میکنم.
توى طرح اولیهای که نوشتم، تمام محلهای که خانواده شقایق و هومن زندگى میکردند، دزد بودند و فقط با دزدها وصلت میکردند. زنها و مردهاى خانواده بهنام هم بهصورت موروثى پلیس بودن و آنها هم فقط با پلیسها ازدواج میکردند. قصه هم از یکجایی «رومئو و ژولیت» میشد. عشق یک پلیس و یک دزد. همان اول گفتند یک خانواده پلیس، اصلاً نمیشود و اجازه ندارى با پلیس شوخى کنى. ما هم گفتیم چشم و فقط بهنام پلیس شد. بازنویسى شد.
میترا حجار هم با انتشار ویدئویی در اینستاگرامش به این کمپین پیوست
حامد طبیعت پور: امیر مهدی ژوله، کمدین و بازیگر سینما و تلویزیون در تازهترین پست اینستاگرام خود، به برخی ممیزیهایی که صدا و سیما در پخش و ساخت برنامه هایش اعمال کرده اعتراض نموده و از دیگر هنرمندان خواسته است با هشتگ سانسور و سانسورچی به او بپیوندند و خاطرات خود از سانسورهای تلویزیون را بیان کنند. اقدام ژوله و اشاره به مساله سانسور در تلویزیون با واکنش هنرمندان و گرفتن نخ تسبیح از سوی بازیگران و عوامل ساخت مجموعههای تلویزیونی به خصوص کسانی که الان همکاری خاصی با صداوسیما ندارند همراه شد و بعد از انتشار متن ژوله، برخی هنرمندان از جمله بهرام رادان، سحر دولتشاهی، میترا حجار و مهراب قاسم خانی هم واکنشهای طنزگونهای به این موضوع داشتند.
جوان در ادامه نوشت: این روزها گسترش روزافزون فضای مجازی گویی تبدیل شده به نمایش سخنان هجو و بی پایه و اساس سلبریتیها که درباره هر موضوعی اظهارنظر کنند. یکی از این سلبریتیها امیرمهدی ژوله نویسنده طنز تلویزیون است که بخاطر بر سر زبان افتادن نامش حاضر است حتی سیاستهای سازمانی که باعث شهرت و دیده شدن آثارش شده را به سخره گیرد. او تلویزیونی را مورد تمسخر قرار میدهد که روزگاری پله ترقی ژوله و امثال او بوده و هویت کاری خود را مرهون صداوسیما میدانند.
این نویسنده و بازیگر باسابقه آثار طنز تلویزیونی نهتنها همهچیز را بهمضحکه میگیرد، بلکه پا را از گلیم خود فراتر گذاشته و به رعایت حجاب در تلویزیون اعتراض میکند و میگوید چرا بازیگرانش باید حجاب داشته باشند؟!
همهی ما از سلیقهای بودن برخی از ممیزیها در صدا و سیما اطلاع داریم. همهی ما میدانیم که در برخی موارد سختگیری بیش از حد و غیرمنطقی در برخی کارهای نمایشی اعمال میشود. اما سوالی که باید از آقای ژوله پرسید این است که بیرون گذاشتن گوش بازیگر زن یا نمایش حجم بدن بانوان، چهقدر به پیشبرد اهداف سریالنویسی شما کمک میکرد که جلوگیری از این امر، چنان لطمهای به شما وارد کرده که پس از مدتها نمیتوانید آن را از ذهن خارج کنید؟!
از همه مهمتر سوالی که در ذهن مخاطب به وجود میآید این است که چرا حالا که دیگر نقطهی اتصال شما به بودجهی این سازمان قطع شده است به فکر آگاهسازی مخاطب افتادهاید؟! شما در نوشته تان تاکید کزدهاید که بارها تلویزیون به شما میدان داده تا امروز شناخته شوید. خب چرا روزهایی که پشت سر هم در تلویزیون کار میکردید این حرف و حدیثها نبود. چرا آن موقع درباره حجم اندام خانمها و آرایش و بیرون گداشتن گوش فلان بازیگر صحبت نکردید؟!
جوان در ادامه نوشت: آقای ژوله! باور بفرمایید این موضوعاتی که ذکر کردهاید سانسور نیست؛ این موارد رعایت خطوط قرمز اخلاقی از سوی رسانهای است که برای یک جامعه متدین و ایمانی برنامه میسازد. شما اگر برای تربیت فرزندتان اهمیت خاصی قائل نیستید، رسانه ملی باید در قبال این موضوع هوشیار باشد تا محتوای سالم به جامعه تزریق شود. درواقع خوب است ژوله و دیگر بازیگرانی که به درخواست او در بیان خاطرات سانسور لبیک گفته و با هشتگ سانسور سعی در تمسخر حجاب در قاب تلویزیون گرفتهاند، بدانند که با تمام انتقاداتی که به برخی از سیاستهای صداوسیما وارد است، اما اکثر مردم با این نوع ممیزیها و نظارتها موافق هستند که عفاف و حیا در رسانه ملی زیر سؤال نرود.
[ad id='39844']
شما هم مثل همون سانسور چی ها یه سری متعصب ابله هستید با شتکر بابت مقاله