[quote]اولین انسان، یک درام- مستند هیجان انگیز به معنای واقع کلمه است. دیمین شیزل می داند که داستان برنامه ناسا پیش از این گفته شده است[/quote]
رابی کالین در د تلگراف، از پنج ستاره، چهار ستاره به فیلم داد و نوشت طرفداران دو کار اخیر این کارگردان ۳۳ ساله، ویپلش و لالالند که محبوبیت عام را دربرداشت، ممکن است به صورت منطقی منتظر یک بیوپیک پرشور و فرد محور باشند که در آن مردان زیادی با پیراهن های آستین کوتاه، کاغذها را در هوا تکان دهند. اما اولین انسان که توسط جاش سینگر (Spotlightو The Post) اقتباس شده است، قضیه ای کاملا متفاوت دارد. این فیلم بر رایان گاسلینگ تمرکز دارد که ستاره ای متفکر و کم انرژی را از آرمسترانگ روایت کرده که هم قهرمانی بی اشتیاق است و هم مردی که غم را به دنبال از دست دادن دختر دوساله اش کارن، بر اثر تومور مغزی در سال ۱۹۶۲ در بغل گرفته است. به گزارش سرویس سینمای جهان کافه سینما، این منتقد ضمن تحسین بازی های مکمل گفته است دیمین شزل همیشه در پایان بندی های هنرمندانه استاد است و به نرمی، این بررسی بلندپروازانه‌ی کاراکتر را به روی زمین می آورد.
اوون گلیبرمن در یادداشتی در ورایتی نوشت: اولین انسان، یک درام- مستند هیجان انگیز به معنای واقع کلمه است. دیمین شیزل می داند که داستان برنامه ناسا پیش از این گفته شده است، بنابراین استراتژی متهورانه‌ی او این است که فیلم را با واقع گرایی زیاد در رئالیسم اش و با شجاعت زیاد در موجودیت فیزیکی اش بسازد تا به یک درام هیجان انگیز خطرناک تبدیل شود. اولین انسان، همان نسبتی را با فیلم های فضایی دارد که نجات سرباز رایان با فیلم های جنگی پیش از خودش را داشت.
دیوید رونی در هالیوود ریپورتر بازی کنترل شده رایان گاسلینگ را تحسین کرده که بسیاری به آن اشاره کرده اند به دور از زرق و برق و درخشش بازی کرده تا به طبیعت متمرکز آرمسترانگ نزدیک شود.
جسیکا کینگ در پلی لیست، به اولین مرد واکنشی مثبت داشته ولی اشاره کرده این فیلم عامدانه نخواسته صراحتا میهن پرستانه باشد.
[ad id='39844']
