جواهریان در سال‌های اخیر تلاش زیادی انجام داد تا از کلیشه دختر ساده‌دل مبتلا به مشکل جسمی رها شود اما نقش‌آفرینی‌های او در نقش دخترهای “مدرن” نتوانستند خاطره بازی‌های قبلی او را محو کنند. در «طلا»، این دگرگونی برای اولین بار به نتیجه‌ای درجه یک ختم شده است. «طلا» داستان جوان‌هایی است که اهداف قابل‌درک و قابل‌احترامی دارند اما در راه رسیدن به این اهداف دچار اشتباه می‌شوند. در این میان، دریا حلقه مرکزی گروه است: کسی که خودش در پروژه سهم ندارد اما مدام دارد کار دیگران را راه می‌اندازد. او مدام قربانی اشتباهات دیگران می‌شود اما حتی بار خطاهای دیگران را هم تحمل می‌کند. ..
سختی کار جواهریان در «طلا» این است که باید شخصیتی مهربان را به تصویر بکشد که در مقابل خطاهای دیگران سکوت می‌کند اما این سکوت اصلاً به معنی ساده‌لوحی او نیست. ذره‌ای اشتباه در درک شخصیت، می‌توانست منجر به تبدیل «دریا» به یکی از همان شخصیت‌های ساده‌ای شود که جواهریان پیش‌تر ایفا کرده بود. اما این اتفاق، می‌توانست همه رشته‌های «طلا» را پنبه کرده و فرصت همذات‌پنداری با شخصیت دریا را از تماشاگر بگیرد. با این وجود، جواهریان، با درکی درست از نقش، شکلی از هوشمندی و دقت را با نگاه‌هایش به تماشاگر منتقل می‌کند که راز درک شخصیت از سوی تماشاگر، و یکی از رازهای موفقیت فیلم محسوب می‌شود
