[quote]با بررسی اولیه بازی Anthem خدمت شما عزیزان هستیم با سیمرغ پلاس همراه باشید[/quote]
اکشن سوم‌شخص RPG که شما را در نقش مبارزی آزاد قرار می‌دهد که درون لباس‌های آهنین و قابل هدایتی با نام Javelinها به مبارزه مشغول می‌شود، شامل گشت‌وگذار در دنیایی بیگانه و حفاظت از ساکنان آن در مقابل قاتلان و موجودات خطرناکی است که گیمر می‌تواند مطابق علاقه‌اش، آن‌ها را به تنهایی با به صورت Co-op و در همکاری با دوستان خود از پا دربیاورد. مطابق گفته‌های خالقان Anthem، شوتر مولتی‌پلیر ساخته‌شده توسط آن‌ها که در دنیایی به اشتراک گذاشته‌شده برای همگان جریان پیدا می‌کند، در همان فضای دیده‌شده درون هسته‌ی گیم‌پلی آثاری چون Destiny و The Division پیش می‌رود و بازیکنان حتی برای تجربه‌اش به صورت تک‌نفره، باید به اینترنت متصل باشند. به بیان واضح‌تر، Anthem یکی دیگر از نقش‌آفرینی‌های سال‌های اخیر خواهد بود که گزینه‌ی تجربه شدن به صورت آفلاین را روی میز نمی‌گذارد و از همه می‌خواهد با اتصال دائمی به اینترنت، شخصیت‌شان را بسازند، سراغ تکمیل مراحل بروند، محیط‌ها را بگردند و هرچیز به درد بخوری را جمع کنند، با NPCها و داستان‌های‌شان و کمپین داستانی اصلی بازی رابطه بگیرند و مشغول بهبود بخشیدنِ توانایی‌ها و سلاح‌های‌شان شوند. پس همان‌طور که به نظر می‌رسد، قرار نیست معرفی Anthem به عنوان یک بازی نقش‌آفرینی، به اشتباه کاری کند که از آن انتظار خط داستانی بلند و قابل لمس بهترین بازی‌های BioWare را داشته باشید. چرا که این‌جا انگار داستان در بهترین حالتش هم عنصری ظاهری‌تر نسبت به قبل خواهد بود و با آن که هنوز هم می‌توان رنگی از انتخاب‌ها را در روایتش دید، همه می‌دانیم که یقینا قرار نیست درون قصه‌گویی «انتم» (Anthem)، با خطوط داستانی متفاوت و پیچیده‌ای که بر پایه‌ی دیالوگ‌ها و تصمیمات اتخاذشده توسط ما دائما شاخه‌های‌شان گسترش می‌یابد، روبه‌رو بشویم. چرا که همه‌ی تجربه‌های موفقیت‌آمیز و شکست‌خورده‌ی این سبک بازی‌ها، به ما ثابت کرده‌اند که حتی در بهترین‌های‌شان، ما باید داستان را به عنوان سازنده‌ی اتمسفر اصلی تجربه‌ی محصول بشناسیم. نه عنصر هدایت‌کننده‌ای که گیم‌پلی، موسیقی و گرافیک فنی و هنری را در زیر سایه‌ی آن درک می‌کنیم.
یکی از جذاب‌ترین ویژگی‌های بازی، تحت تاثیر قرار گرفتن دنیایش برای تمام بازیکنان با از راه رسیدن رخدادهایی گوناگون است. به این معنی که در طول دقایق Anthem، احتمال دارد در حال تجربه‌ی یکی از مراحل باشید و ناگهان یک بلای طبیعی در نقطه‌ای از نقشه که در آن حضور دارید ظاهر شود و شما را با خطراتی غیر قابل پیش‌بینی روبه‌رو کند. البته این یکی از آن نکات مرتبط با بازی است که برای درک کیفیت آن، باید تاثیرگذاری‌اش در تجربه‌ی بلندمدت را سنجید. تا بفهمیم که آیا عنصری ظاهری است که پس از یک مدت کوتاه تکراری می‌شود، یا یکی از نقاط قوت مثال‌زدنی Anthem که طول عمر آن مابین جامعه‌ی مخاطبان را افزایش می‌بخشد. مخصوصا با در نظر گرفتن این که ما نمی‌دانیم پس از تکمیل کمپین داستانی، Anthem چه روش‌هایی برای سرگرم کردن گیمرها را به کار خواهد برد. آیا همه‌چیز به قرار دادن غول‌های جدید و سخت‌تر در مقابل طرفداران و فرستادن‌شان به سمت‌وسوی نبرد با آن‌ها خلاصه می‌شود یا ساخته‌ی بایوور همان‌گونه که از اثری تماما آنلاین انتظار داریم، مدام با Eventهای مختلف، دلایل تازه‌ای برای به دست گرفتن کنترلر و قدم گذاشتن به دنیای علمی‌تخیلی‌اش را تقدیم‌مان خواهد کرد؟ راستی، اگر با خواندن این اطلاعات حس می‌کنید که ما هنوز هم در تعدادی از قسمت‌ها، چیز زیادی درباره‌ی Anthem نمی‌دانیم، احساس‌تان غلط نیست. چون BioWare حتی با انتشار دموی عمومی این بازی، دست از سکوت درباره‌ی برخی جزئیات آن برنداشت تا تک‌تک‌مان همچنان در آستانه‌ی عرضه‌اش، به ایده‌پردازی‌های امیدوارانه یا ناامیدکننده درباره‌ی برخی جزئیات، ادامه دهیم.
این سکوت آزاردهنده که عده‌ای آن را روشی برای پنهان کردن ضعف‌های مهم و داشته‌های کم بازی در زمان عرضه می‌دانند، نه فقط باعث می‌شود که ندانیم در دنیای Anthem علاوه بر مبارزات، دقیقا چه مواردی می‌خواهند به سرگرم کردن‌مان بپردازند، بلکه کاری می‌کند از همین حالا، نگرانی‌های‌مان درباره‌ی خریدهای درون برنامه‌ای بازی افزایش بیابد. البته که سازندگان به همان استایل همه‌ی کمپانی‌های بازی‌ساز دیگر دنیا در سال‌های اخیر، گفته‌اند که خریدهای درون‌برنامه‌ای Anthem تنها شامل آیتم‌های تزئینی و بدون تاثیر در در قدرت‌های‌تان هستند و تمام موارد قابل دسترسی توسط آن‌ها، می‌توانند با تلاش خود بازیکن در طول بازی هم به دست بیایند. ولی راستش را بخواهید، در یک بازی تماما آنلاین، ظاهر یک کاراکتر، نیمی از جذابیت کل بازی برای نصف جامعه‌ی گیمرها را می‌سازد.
پس سوال اصلی این‌جا است که بهترین جزئیات ظاهری برای Javelinها با چه قیمتی به دست می‌آیند و از آن مهم‌تر، اگر کسی به دنبال کسب آن‌ها بدون خرج مبالغ اضافه باشد، چه میزان زمان و انرژی را باید به تجربه‌ی بازی اختصاص دهد. تعارفی که نداریم. نه ما فراموش کرده‌ایم که همین اواخر چه بازی‌های بزرگی آیتم‌هایی هیجان‌انگیز را که اگر بخواهید خودتان در طول گیم‌پلی آن‌ها را به دست بیاورید باید ده‌ها ساعت وقت بگذارید، با قیمت‌های به دور از انصاف فروخته‌اند، و نه EA یک شبه می‌خواهد تبدیل به کمپانی مهربان و خوش‌قلبی در قیمت‌گذاری خریدهای درون‌برنامه‌ای بشود. پس گمانه‌زنی‌های منفی درباره‌ی تک‌تک موارد گفته‌شده کم نیستند و سکوت بایوور هم حاصلی جز شدت یافتن آن‌ها ندارد.
[ad id='39844']
