لعبت گرانپایه، جراح عمومی است. او سال ۱۳۴۳ به دنیا آمده و تحصیلاتش را تا پایان دوره دبیرستان در زادگاهش، محلات به پایان رسانده است. پس از آن با کسب مدرک تخصصی در رشته جراحی عمومی از دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، علاوه بر عضویت در هیات علمی دانشگاه، در بخش جراحی بیمارستانی نیز مشغول به کار شد و برای خدمت به زنان کشورش که دچار سرطان سینه و پستان شده بودند مدیریت یک ان‌جی‌او را به عهده گرفت.
او و پزشکان همراهش که با نام گروه مدد شناخته می‌شوند به بیش از ۵۰ هزار نفر از اهالی مناطق محروم خدمات درمانی ارائه داده‌اند و لبخند و دعای خیر هموطنانشان را پیش چشم و پشت روی خود داشته‌اند.
خانم دکتر گرانپایه می‌گوید: پیش از آن‌که به منطقه‌ای برویم، گروهی از پزشکان عمومی این مناطق و بیماران نیازمند به درمان تخصصی را شناسایی می‌کنند و آن‌گاه محرومان و نیازمندان به درمان تخصصی را برای معاینه به ما ارجاع می‌دهند.
گروه مدد نیز همراه با متخصصانی که اغلب بسته به نیاز مناطق، متخصصان چشم‌پزشک، ارتوپد، پوست و بیماری‌های زنان است سفری سه روزه را تدارک می‌بیند و در این مدت، بیماران را معاینه و درمان می‌کند.
مصاحبه با دکتر لعبت گرانپایه
خانم گرانپایه، همه شما را به عنوان یک پزشک حاذق می‌شناسند و از نیکوکاری‌های شما در این کار می‌گویند، واقعاً چرا حرفه پزشکی را برای فعالیت انتخاب کردید؟
من در هشت سالگی پدرم را از دست دادم. از آن زمان مادرم هم نقش پدر و هم نقش مادر را برای تربیت و رشد شخصیت من ایفا کرد. مادرم در تمام سال‌های تحصیلی‌ام از خانواده‌مان حمایت کرد و در تلاش بود تا فرزندان شخصیت‌های مستقل و با اعتماد به نفس داشته باشند، به همین دلیل من توانستم در رشته سخت و دشوار پزشکی تحصیل و آنطور که دوستان می‌گویند امروز به عنوان یک پزشک موفق در حرفه خودم باشم.
شما به عنوان یک پزشک موفق می‌توانستید به فکر کسب درآمد و معیشت خود باشید، چطور شد که در راه نیکوکاری و خدمت به نیازمند قدم گذاشتید؟
روحیه فداکاری و از خودگذشتگی را همان کودکی از مادرم فرا گرفتم، همچنین برادرم با حضور در جبهه‌ها در دوران دفاع مقدس و در نهایت شهادت در راه حق آن هم در سن ۱۷ سالگی، روحیه ایثار و مسئولیت پذیری را به من آموخت. تمامی این موئلفه‌ها موجب شد من نیز به مردمی که در مناطق محروم زندگی می‌کنند به صورت داوطلبانه و رایگان خدمات پزشکی ارائه کنم.
در حوزه نیکوکاری و وقف شما به عنوان بانوی منتخب جایزه جهانی گوهرشاد انتخاب شده اید، از خدماتی که به نیازمند ارائه کرده اید، بگویید.
من چندین سال است که در مناطق محروم حضور پیدا می‌کنم. تا به امروز حدودا ۲۸ سفر به مناطق محروم کشور داشتم۵۴ هزار ویزیت رایگان و یک هزار و ۵۰۰ جراحی با همراهی تیم پزشکی در رشته‌های مختلف از جمله زنان، ارتوپدی، اورولوژی و گوش، حلق و بینی انجام داده ایم. در قالب NGO سلامت ایران بیش از ۷۰ کارگاه آموزشی با موضوع پیشگیری از سرطان سینه برگزار کردم، به نظرم این موارد از جمله دلایل انتخاب من به عنوان یک بانوی خیر و نیکوکار در نخستین دوره از جشنوراه «جایزه جهانی گوهرشاد» بوده است.
حضورتان در مناطق محروم آن هم به صورت مستمر دلیل خاصی دارد؟
افرادی که در چنین سفرهایی حضور دارند، آنچنان تحت تأثیر قرار می‌گیرند و اثرات آن را به گونه‌ای در زندگی شخصی و اجتماعی خود احساس می‌کنند که علاقه‌مند می‌شوند به صورت مستمر در این کار نیک و خیرخواهانه شرکت نمایند. طبیعی است که من هم از این موضوع مستثنا نبوده ام. در برخی از مناطق که شرایط سفر برای همراهی یک نوجوان مساعد بود، دخترم که ۱۳ سال دارد را هم با خودم به این مناطق می‌بردم تا از نزدیک شرایط زندگی افراد و مردم را مشاهده کند و ببیند برخی از مردم در چه شرایط سخت و دشواری زندگی می‌کنند.
[ad id='39844']
ایشون فرشته ای هستند روی زمین.خداوند بهش عمر با عزت بده
منم رفتم مطبشون و ویزیت شدم بد اخلاق نیستن و اینکه کادر درمان کیه و چیه نمیدونم فقط یه سوال ایشون خواهر شهیدن با سهمیه قبول شدن ؟ که اگه با سهمیه قبول شده و امثالشون زیاده حق بچه های ما رو خوردن
اینها مقصر نیستن ما هم بودیم از سهمیه استفاده میکردیم ولی مسلئه اینه که اگه پزشکیش از طریق سهمیه هست زیاد بزرگش نکنید و هنری نکرده
بچه های ما چرا باید بخاطر خوندن پزشکی آواره کشور کمونیست باشتن
ادمهارا سریع قضاوت نکنید ،حکم صادر نکنید
چرا دنبال بهانه هستید ما باید به وجود اینگونه افراد نیکوکار وجراح حاذق افتخار کنیم
وای خدای من
دکتر بسیار کارش خوب وتمیز هست. من در دوران نوجوانی که ۱۸ سال داشتم وتوده خوش خین داشتم. به حدی خوب عملم کرد که اصلا جای دوخت مشخص نیست من همیشه دعا گوی دکتر هستم.
گل بی عیب خداست
دکتر با سوادی هستند ولی متاسفانه اصلا در قید اخلاق نیستند. بیمارها رو سه نفر سه نفر میبرن داخل اتاق برای ویزیت و بیمار خجالت میکشه بعضی مشکلات خودش رو برای دکتر بگه.
یکی از آشنایان ما هم که برای جراحی تو یکی از بیمارستانهای خصوصی بالای شهر رفته بود خیلی دلخور بود. می گفت انگار خانم دکتر اصلا پرستار و کادر درمان خانم رو قبول نداره و توی اتاق عمل همه کاره آقایان بودند. اگرچه برای عمل، بیمار بیهوش میشه ولی همین که میدونه تا چند لحظه بعد چند تا آقا گان بیمار را در میارن و تمام بدنش از نوک پا تا نوک سر را لخت کنند واقعا عذاب آوره.
من خودم یه توده مشکوک توی سینه داشتم با شنیدن مشکل دوستم دیگه دنبال کارم نرفتم. اصلا دوست ندارم برم اتاق عمل و با یک همچین موضوع وحشتناکی روبرو بشم.
امان از حسادت
من هم همسرم را به مدت ۴ سال جهت معاینه نزد ایشان می بردم.
همیشه فکر می کردم انسانی با ایمان و معتقد هستند. خصوصا وقتی از نماز و روزه خود در حین عمل جراحی در تلویزیون صحبت می کردند همیشه لذت می بردم.
زمانی که همسرم نیاز به جراحی پستان داشت، متاسفانه خانم دکتر تمام پرسنل اتاق عمل را آقا انتخاب کرده بودند و وقتی همسرم وارد اتاق عمل می شود تازه متوجه این موضوع می شود که دیگر دیر شده بود و کاری از دستش ساخته نبود و تمام کارهای او از سونداژ گرفته تا پانسمان و ….. توسط آقایان انجام می شود. ما مد تهاست دچار افسردگی و سردی روابط شده ایم. دیگر هیچ میلی به این زندگی نکبت بار نداریم. خداوند خودش و دخترش را رسوای عام و خاص کند.
هر کس از خودش و خدماتش توی تلویزیون تعریف کرد بدانید کثافت ترین آدم دوران است.
امان از حسادت
این چه ربطی به سرد شدن روابطتون داشت؟ فکر کنم مشکل اصلی از خودتونه اگرچه که خانم دکتر هم باید وسواس بیشتری تو انتخاب پرسنل داشته باشن
خودتون مشکل دارید چه ربطی به خانم دکتر داره
پزشک بسیار پولکی و بی اخلاقی هستند. کارش خوبه ولی اخلاق صفر
امان از حسادت ، کسی که ۱۵۰۰ عمل جرحی رایگان انجام داده باشد ، پولکی است ؟