مقایسه جوکر خواکین فینیکس با جوکر هیث لجر مرحوم

[ad id='39844']

قبل از هر چیز اعلام برائت کنم از جانبداری از هریک از بازیگران چه یاکین فینیکس و چه هیت لجر. قصدی هم برای مقایسه ی توان بازیگری این دو ندارم وهمچنین میزان موفقیت شان در ایفای نقش کاراکتر جوکر در هریک از فیلم ها. حتی از این بابت هر دو را عالی می بینم. اما چه ناامید کننده بود این فیلم! خام و سطحی و بیانیه ای! و با چه جوکر فیک، بی هویت و ساختگی هم طرفیم. و دقیقاً اینجا از پرسونای جوکر حرف می زنم. این جوکر بی ربط را باید گذاشت کنار جوکر اوریجینال نولان. جوکر نولان باهوش، نابغه،صاحب فلسفه و یک آنارشیت تمام عیار بود که تکلیفش با ماهیت وجودی‌اش روشن بود! اینجا ما با جوکری طرفیم که حتی روی خنده هاشم کنترلی نداره، بیمار روانی که اتفاقاً مشکل روانی ش هم ریشه در یک ترومای فیزیکی به سرش داره! فرق آشوب رو با جنایت نمی فهمه و عملاً احمقی ست با چاشنی بیماری روانی! از ریختن خون لذت می بره و دلش میخواد آدم بکشه. در واقع این پرسونایی ست که کارگردان ساخته! و چه مرز پررنگی ست بین آنارشی و تهاجم ، بین آزادی و تجاوز! نولان آنارشی رو فهمیده و جوکر نولان میدونه که آزادی انسان باید نامحدود باشه مگر جایی که بخواد آزادی یک انسان دیگه رو محدود کنه! جایی که میگه آنارشی منصفانه ست! جایی که میگه من عامل نیستم، من سر دسته ی گنگ نیستم، گنگ ها پلن دارن! پلیس پلن داره! ولی من اهل پلن نیستم ! و خودش رو از دوگانه ی خوب و بد ساخته شده و دیکته شده توسط اتوریته جدا میکنه نه در حرف و بلکه در سراسر فیلم میشه این ضد سیستم بودن رو در عملکرد جوکر نولان دید. ضد خوب و بد های تعریف شده، ضد قوانینی که ساخته میشن که انسان رو طبقه بندی کنن و ضد ارزش هایی که متغیرن! جایی که تو صحنه ی سقوط از برج بتمن و تبع اون همه ی به ظاهر آدم خوب های فیلم رو به زیر پا گذاشتن ارزش ها و ریاکار بودن متهم میکنه. جایی که تو صحنه ی کشتی ها ثابت میکنه که اتفاقاً اولین لغزش ها برای جنایت تو کشتی آدمهای خوب ها اتفاق میوفته! همون هایی که کراوات میزنن و ظاهر و طرز حرف زدن شون مبادی آدابه و خیلی راحت بقیه رو با برچسب های مختلف از بازی بیرون می کنن و در واقع بیشتز از همه میتونن بی اخلاق تر و منفعت طلب تر باشن و خیلی سریع ارزشها رو زیر پا بذارن. و همینطور لغزش بزرگ مرد دوچهره! که مصداق پیروزی نهایی نظریه جوکر بود و بر حق بودن نقد جوکر به نظم شکننده ی موجود که با توسل به زور و اتوریته به دنبال کنترل و طبقه بندی کردن انسان هاست! و همون طور که جوکر به بتمن گفت تو به من نیاز داری که خوب به نظر بیای و نسبت به خودت حس خوبی داشته باشی و من اگه نباشم تو چیزی نیستی! همونطور که در نمونه ی کشتی ها جایی که مرد سامسونت به دست با شقاوت تمام خطاب به ساکنان کشتی دیگه استدلال میکنه که ما آدم حسابی هستیم و اونا شانس ها شون رو یه بار امتحان کردن! جوکری که نه روی خوش به آدم بد های واقعی نشون میده و نه به آدم خوب های ساختگی یا همون سرخ ردایانی که کامو در اثر طاعون بهشون اشاره میکنه! سرخ ردایانی که در این نقل قول از طاعون کامو می خونیم: ” آنگاه پی بردم که، دست کم، من در سراسر این سال‌های دراز، طاعون‌زده بوده‌ام و با وجود این با همهٔ صمیمیتم گمان کرده‌ام که بر ضد طاعون می‌جنگم. دانستم که بطور غیرمستقیم مرگ هزاران انسان را تأیید کرده‌ام و با تصویب اعمال و اصولی که ناگزیر این مرگ‌ها را به دنبال دارند، حتی سبب این مرگ‌ها شده‌ام. دیگران از این وضع ناراحت به نظر نمی‌آمدند یا لااقل هرگز به اختیار خود دربارهٔ آن حرف نمی‌زدند. من گلویم فشرده می‌شد. من با آنها بودم و با اینهمه تنها بودم. وقتی نگرانی‌هایم را تشریح می‌کردم، آنها به من می‌گفتند که باید به آنچه در خطر است اندیشید و اغلب دلائل مؤثری ارائه می‌دادند تا آنچه را که نمی‌توانستم ببلعم به خورد من بدهند. اما من جواب می‌دادم که طاعون‌زدگان بزرگ، آنها که ردای سرخ می‌پوشند… آنها هم در این مورد دلائل عالی دارند و اگر من دلائل جبری و ضروریاتی را که طاعون‌زدگان کوچک با استدعا و التماس مطرح می‌کنند بپذیرم نمی‌توانم دلائل طاعونیان بزرگ را رد کنم. به من جواب می‌دادند که بهترین راه حق دادن به سرخ ردایان این است که اجازهٔ محکوم ساختن را منحصراً در اختیار آنها بگذاریم. اما من با خود می‌گفتم که اگر انسان یکبار تسلیم شود دیگر دلیلی ندارد که متوقف شود. تاریخ دلیل کافی به دست من داده‌است، این روزگار مال کسی است که بیشتر بکشد. همهٔ آنها دستخوش حرص آدمکشی هستند و نمی‌توانند طور دیگری رفتار کنند.” و جوکر نولان اینجا ایستاده! جایی که شرایط رو محیا میکنه که طاعون زدگان سرخ ردا که نقش آدم خوب های جامعه رو دارن خود واقعی شون رو نشون بدن! نشون بدن ارزش هاشون چقدر میتونه شکننده و ساختگی باشه . قوانین شون چقدر میتونه بی مایه و بی پشتوانه باشه! و سرخ ردایان چقدر میتونن راحت ریاکارانه عمل کنن و منافع شون رو پیش بگیرن! و به نوعی در کنار طاعون زدگان خورده پا گنگ های خیابانی قرار بگیرن! اما این فیلم ! امان از این فیلم سطحی و اون جوکر بی مایه ! جوکری که خودش طاعون زده س ! کارگردان این فیلم اتفاقاً همدلی داره با اوتوریته ! فیلم مدعی اینه که درباره ی جوکره ولی ضد جوکره! من ته فیلم ناباورانه دلم به حال سرخ ردایان سوخت و همدلی ام برانگیخته شد! به حال شهردار و زنش و بچه ش ! در سرتاسر این فیلم اثری از پلیس ندیدم ( به تعمد کارگردان) جز یک ماشین پلیس و دومآمور در دو جای فیلم! که باز هم همدلی برانگیز بود ! اون تظاهرات مردمی و شعار فیک ثروتمندان رو بکشید! که سنخیتی هم با فلسفه ی وجودی جوکر نولان نداره! کجای کاراکتر جوکر نولان همچین جهت گیری داشت! و اون بیانه ی سیاسی که تو سکانس تی وی شو کارگردان خام دست تو دهن جوکر میذاره! چقدر گنده تر از دهن کاراکتر بود و چه قدر به ربط به افکار و اعمال جوکر سایکوپت در طول فیلم! بیانیه ای فیک در دهان کاراکتری فیک! و تکرار باسمه ای محتوای حرف جوکر نولان که سعی میکنه خودش رو ضد سیستم نشون بده ولی نیست! در واقع سر دسته ی گنگستر هاست و مهره ی بازی و طاعون زده! اثری از اون استقلال و عظمت و هویتمندی جوکر نولان هم نداره! فیلم جوکر امسال دقیقاً نمونه ی دست راستی فیلم شکل آب دو سال پیشه! همونقدر که اون فیلم سفارشی به نظر می رسید این فیلم هم همینطور! سال انتخابات است و جناح محافظه کار هم در حال آماده سازی افکار عمومی! همونقدر که میشه دموکرات ها رو به خاطر جدی نگرفتن آزادی های اقتصادی انسان ها سرزنش کرد محافظه کاران رو هم باید به خاطر نادیده گرفتن آزادی های فردی نقد کرد! و فکر نکنید شعار “در عوض امنیت داریم!” فقط مختص محافظه کاران ایرانی ست! در آمریکا هم همواره به محافظه کاران نقد میشه که چرا به دنبال عادی سازی معامله ی آزادی فردی با امنیت هستن! و این فیلم اتفاقاً مبلغ همین نظریه بود! با کمرنگ نشون دادن نقش پلیس در فیلم به دنبال القای مشروعیت نیاز به حضور بیشتر پلیس و امنیتی کردن و محدود کردن آزادی هاست که ببینید که جریان مقابل ! چپ ها و دموکرات ها و دشمنان ثروتمندان و بیماران روانی چه می کنند و ما نیاز به حضور بیشتر و امنیت بیشتریم! این فیلم جهت گیری ضد دموکرات ها و ضد آزادی داره و آنچه هم که سعی میکنه ازش دفاع کنه چیزی جز اهداف ایدئولوژیک نیست! در واقع جوکر و فلسفه ی پشتش قربانی بزرگ این فیلم بودن. فیلمی که گویی هدفی نداشت جز تخریب چهره ی جوکر و تقدیس اتوریته و پنبه کردن هر آنچه که کریستوفر نولان بزرگ بافته بود! زهی خیال باطل که اونایی که جوکر نولان رو فهمیدن ومثلاً با تایلر داردن فایت کلاب آشنایی دارن وقعی به این نوع تحریفات نمی گذارن! و در پایان چه نمایش مضحکی بود حضور دو مآمور پلیس دم در سالن سینما! حضوری به اندازه ی خود فیلم فیک! و لابد توجیه حضورشان جنجال های ساختگی بود که قصد داشتن تلقین این رو داشتن که فیلم ممکنه برانگیزاننده ی خشونت باشه از جنس همون خشونت داخل فیلم ! چه مضحک و ساختگی! وقتی حتی میزان خشونت فیلم به نظر تینیجر های عاصی و بی اعصاب ردیف جلویی بیشتر به جوک شبیه بود تا تحریک کننده ی خشم!

[ad id='39844']

2 دیدگاه دربارهٔ «مقایسه جوکر خواکین فینیکس با جوکر هیث لجر مرحوم»

  1. این فیلم خیلی خوب بود خواهش میکنم کمتر مضخرف بگید.ادم باید دیوونه باشه که این دو نفرو بخواد با هم مقاسه کنه

    1. مضخرف تویی که میگی فیلم خوب بود…کجای جوکر واکین به جوکر بی نقص و درخشان هیث لجر میخوره….هیث لجر صد برابر بهتر بازی کرد

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *