نقد بررسی فیلم جهان با من برقص سروش صحت

[ad id='39844']

[quote] جهان با من برقص فیلمی به کارگردانی سروش صحت، نویسندگی سروش صحت، ایمان صفایی و تهیه‌کنندگی محمدرضا تخت‌کشیان تولید سال ۱۳۹۷ است.این فیلم که اولین ساخته سینمایی سروش صحت در مقام کارگردان است، برای نخستین بار در سی و هفتمین دوره جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش درآمده است. این فیلم از ۱۱ دی در سینماهای ایران اکران شده است.[/quote]

جهان با من برقص ساخته سروش صحت از فیلم‌های خوبی است که در سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر نمایش درآمد.

در همان آغاز فیلم می‌فهمیم که “جهان” به زودی می‌میرد و رفقایش برای آخرین جشن تولدش دور هم جمع می‌شوند. دوستان یکی یکی از راه می‌رسند اما کسی کاری به جهان ندارد و هر کدام چنان مشغول مسائل خودشان هستند که انگار مرگی انتظار دوستشان را نمی‌کشد و جهان تنهایی‌هایش را با گاوش قسمت می‌کند، گاوی که همچون گاو مش حسن در فیلم مهرجویی شمایل سینمایی ماندگاری می‌یابد. جهان با آمدن دوستانش متوجه این حقیقت تلخ می‌شود که مرگ او و هر کس دیگری وقفه‌ای در جریان طبیعی زندگی ایجاد نمی‌کند و روزگار ادامه می‌یابد و دنیا به آخر نمی‌رسد و لابد در همان روزهاست که با خود می‌اندیشد بعد از مرگ چه چیزی از خود باقی می‌گذارد، جز خاطراتش که از او به یاد می‌ماند و هر سال که آن جمع دیوانه دور هم گرد آیند، او نیست اما در خاطرات جمعی‌شان حضور دارد و از خاطر نمی‌رود.

علی مصفا با آن شمایل مرد عبوس جذاب، بهترین گزینه برای جهان است که نقش آدم به ته خط رسیده‌ای را بازی می‌کند که از بودن وسط یک مشت آدم خل‌وچل لذت می‌برد و اتفاقاً جدیت و تلخی‌اش در تضاد با جمع سرخوش اطرافش است که جنبه‌های بامزه و خنده‌دار فیلم را تشدید می‌کند. در واقع حضور مصفا به خاطر پیشینه فیلم‌های روشنفکری‌اش وسط بازیگرانی که فیلم را حال و هوای کمدی می‌بخشند، از دل همان تناقضی برمی‌آید که فیلم بر اساس آن شکل گرفته است. همان‌طور که جواد عزتی، پژمان جمشیدی، هانیه توسلی و بقیه بازیگران نشان می‌دهند که چه انتخاب درست و به جایی بوده‌اند و لذت زندگی در همین ناهمگونی جمعی میان آدم‌هاست که با همه تفاوت‌هایشان می‌توانند رفیق بمانند و با هم خوش باشند. اصلاً همین که آدم حسابی‌ترین آن جمع در حال مردن است که زندگی سالمی داشته و در بهشتی دور از دود و ترافیک و استرس و تنش زندگی کرده، از شوخی‌های روزگار به نظر می‌رسد و در ادامه می‌بینیم که چطور او وسط همان رفقای پرمشکلش حالش خوب می‌شود.

فیلم “جهان با من برقص!” اثری دلنشین و سرخوشانه و عمیق در باب لذت بردن از زندگی و بودن با یکدیگر در دل دشواری‌های غمگینانه زیستن است که سروش صحت به طرز تحسین‌برانگیزی موفق می‌شود میان لحن شوخ و جدی فیلم خود تعادل برقرار کند و به یک اندازه به جنبه‌های اندیشمندانه و لاقیدانه آن اهمیت بدهد و مرگ و زندگی را هم ارز یکدیگر قرار دهد و مخاطبش را در حالی به تأمل و تعمق وادارد که در حال لذت بردن از حال خوشش است و این برای سینمای ما که یا در چنبره کمدی‌های سخیف گرفتار شده و یا به تسخیر فیلم‌های تلخ و سیاه اجتماعی درآمده است، دستاورد ارزشمندی به‌حساب می‌آید.

سروش صحت برای اولین بار سال ۷۷ به جمع بازیگران مهران مدیری پیوست و در “جُنگ ۷۷” دیده شد. بعد از آن در کار‌های مختلفی از جمله “ببخشید شما”، “داستان یک شهر”، “کاکتوس”، “مرد هزار چهره”، “شمس‌العماره” و … هم بازی کرد و در سینما هم در فیلم‌های مختلفی مثل “نان و عشق و موتور ۱۰۰۰”، “گاوخونی” و … حضور پیدا کرد. در تمام این دوران به‌عنوان نویسنده هم فعالیت داشت و فیلمنامه سریال‌های مختلفی را نوشت و مدتی هم یکی از نویسندگان آثار مهران مدیری بود. با این‌حال، اما هیچ وقت در بازیگری به اندازه نویسندگی و کارگردانی، مطرح نشد.

 سال ۱۳۸۶ برای اولین بار به عرصه کارگردانی وارد شد و سریال “چارخونه” را ساخت؛ سریالی که در زمان خودش مورد توجه قرار گرفت و به خوبی دیده شد.

 اوج موفقیت صحت در سریال “ساختمان پزشکان” اتفاق افتاد. او این سریال را با همراهی برادران قاسم‌خانی ساخت و توانست در مرکز توجه‌ها قرار بگیرد. بعد از “ساختمان پزشکان”، این موفقیت را در سریال “پژمان” هم تکرار کرد. بعد از “پژمان”، سریال جدیدش “شمعدونی” را بدون حضور برادران قاسم‌خانی، بر اساس فیلمنامه خودش و ایمان صفایی ساخت. سریالی خوش‌ساخت و موفق که البته به لحاظ محتوا با اعتراض‌هایی روبرو شد. او با ساخت “لیسانسه‌ها” موفقیت دیگری در کارنامه کارگردانی‌اش رقم زد. این مجموعه آنقدر مورد توجه قرار گرفت که به فصل دوم و سوم رسید.

 صحت زمانی اولین فیلم سینمایی‌اش را کارگردانی کرد که به‌عنوان بازیگر و کارگردان شناخته می‌شد و در برنامه “کتاب‌باز” هم به‌عنوان مجری توانسته بود نظر‌های زیادی را به سمت خودش جلب کند. موفقیت سریال‌های اخیرش باعث شد تا مخاطبان برای تماشای اولین فیلم سینمایی‌اش مشتاق باشند.

 “جهان با من برقص” را باید یک موفقیت جدی در کارنامه سروش صحت ارزیابی کرد. صحت فیلمنامه اولین فیلمش را به همراه ایمان صفایی نوشت و سال ۱۳۹۷ آن را ساخت. این فیلم اولین بار در جشنواره جهانی فجر به نمایش درآمد و سیمرغ سیمین بهترین کارگردانی را نصیب صحت کرد. البته علی مصفا، بازیگر نقش اصلی این فیلم هم در جشنواره جهانی فجر، دیپلم افتخار بازیگر نقش اول مرد را گرفت. این فیلم چهارشنبه همین هفته اکران می‌شود و حالا باید ببینیم در گیشه چه میزان فروش خواهد کرد.

هنوز یک سال هم از ساخت “جهان با من برقص” نمی‌گذرد و هنوز هم اکران نشده است. بنابراین زیاد نمی‌توان درباره ادامه مسیر صحت بعد از ساخت آن فیلم صحبت به میان آورد. دو هفته پیش زمانی که به بهانه پایان فوق‌لیسانسه‌ها با او گپ می‌زدیم، گفت قصد دارد فعلاً به جای سریالسازی، باز هم فیلم سینمایی بسازد و ایده‌های زیادی برای ساخت فیلم در سر دارد.

[ad id='39844']

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *