نقد بررسی فیلم ترسناک آخرین خنده (The Last Laugh)

[ad id='39844']

فیلم The Last Laugh داستان یک کمدین استند آپ را روایت می کند که در لبه ی موفقیت قرار دارد. او متوجه می شود که یک قاتل، در سالن تئاتری که قرار است او بزرگترین نمایشش را اجرا کند، حضور دارد. بعد از این اتفاق او با انتخاب دشواری مواجه می شود…

ژانر: ترسناک

کشور سازنده: آمریکا

نویسنده: Jeremy Berg

کارگردان: Jeremy Berg

بازیگران اصلی: Steve Vanderzee | Eric Stone | Lowell Deo

فیلم The Last Laugh داستان یک کمدین استند آپ را روایت می کند که در لبه ی موفقیت قرار دارد. او متوجه می شود که یک قاتل، در سالن تئاتری که قرار است او بزرگترین نمایشش را اجرا کند، حضور دارد. بعد از این اتفاق او با انتخاب دشواری مواجه می شود…


درباره فیلم:
فیلم سینمایی آخرین خنده (The Last Laugh) فیلمی ترسناک و هیجان انگیز محصول سال ۲۰۲۰ کشور آمریکا به کارگردانی جرمی برگ است که توسط Adventus Films منتشر شد. نویسندگی این فیلم را نیز جرمی برگ برعهده داشته و بازیگرانی چون استیو واندرزی، اریک استون، لوول دئو، آنجلا دی مارکو، میراندا لانگ، برد جسرینگ و غیره در آن به ایفای نقش پرداخته‌اند. همچنین این فیلم اولین بار در تاریخ ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۰ در کشور آمریکا اکران شد.

فیلم در سال ۱۹۲۴ در دوران جمهوری وایمار و پس از شکست آلمان در جنگ جهانی اول ساخته شد. پرداخت غرامت مالی سنگینی که به سبب جنگ بر دوش دولت این کشور نهاده شده بود، بحران اقتصادی، تورم سرسام‌آور، کمبود غذا، فقر و سوءتغذیه و گرسنگی را برای مردم به ارمغان آورده بود.

آلمانی‌ها در هرچیزی، بدنبال کوچکترین نشانه‌هایی از امید و معجزه بودند. حتی موقعیت‌های غیرمحتملی نظیر به ارث بردنِ یک ثروتِ هنگفت از شخصی دیگر، برای مردم امیدآفرین بود. سازندگان فیلم به خوبی می‌دانستند که جامعه آلمان بدنبال چه چیزی است و این نیاز شدید به امیدواری و آینده خوش، دلیلی بر پایان شاد و معجزه‌وار این فیلم است، هرچقدر هم که ناممکن و غیرواقع بینانه باشد.

یک اتفاق مهم دیگر در سینمای آلمان که اهمیت تاریخی دارد، آغاز همکاری هالیوود با تهیه‌کنندگان و سینماگران آلمان بود که تأثیرات متقابل و به‌سزایی در سینمای هر دو کشور داشت. در سال ۱۹۲۶، تهیه‌کنندگان آلمانی قراردادی را با هالیوود امضا کردند که به موجب آن، بازیگران و کارگردانان آلمانیِ زیادی به آمریکا مهاجرت کردند. این اتفاق، قابل مقایسه با پدیده «فرار مغزها» بود که کمی بعد رخ داد و دانشمندان و نخبگان سراسر جهان، به آمریکا مهاجرت نمودند.

یکی از نتایج زودهنگامِ این همکاری دوجانبه، آن بود که کارگردان نامدار سینما «آلفرد هیچکاک»، به برلین رفت تا با مورنائو در زمینه ساخت فیلم، همکاری کند. هیچکاک بسیار تحت تأثیرِ تکنیکِ «دوربین غیرساکن» یا «دوربین رهاشدهٔ» مورنائو قرار گرفته بود و اظهار داشت که همکاری‌اش با مورنائو «تجربه‌ای بسیار سازنده» بوده و فیلم «تحقیرشده‌ترین مرد»، «فیلمی تقریباً بی‌نقص» است.برای هیچکاک، همکاری با مورنائو، اساساً «نقطه عطفی بسیار مهم» بود.هیچکاک تکنیکِ نمای دیدگاه مورنائو را می‌ستود که بواسطهٔ آن، تماشاگر خود را در قالبِ شخصیت اصلیِ داستان می‌یافت.

[ad id='39844']

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *