بررسی نسخه دمو بازی رزیدنت اویل ۸

[ad id='39844']

[quote]شب گذشته، ساعاتی رویایی را برای طرفداران فرنچایز رزیدنت ایول رقم زد. همان طور که می‌دانید چند سالی از انتشار آخرین قسمت از خط داستانی اصلی رزیدنت ایول می‌گذرد. بازی Resident Evil 7 در سال ۲۰۱۷ میلادی منتشر شد و وقایع این بازی را در مسیری متفاوت و کاملا نو قرار داد[/quote]

همین حالا کاربران کنسول نسل نهمی شرکت سونی می‌توانند به صورت کاملا رایگان این دمو را از فروشگاه پلی‌استیشن دانلود کنند و به تجربه‌ی دقایقی از این بازی ترسناک بپردازند.

بعد از مدت‌ها انتظار، بالاخره کپکام جرات پیدا کرد که در مورد بازی مورد انتظارش یعنی رزیدنت اویل ۸ صحبت کند و جزئیات تازه‌ای از گیم‌پلی و همچنین داستان این اثر در اختیارمان بگذارد. این یعنی حالا می‌شود کمی با خیال راحت‌تر در مورد رزیدنت اویل ۸ نظر داد و به این سوال پاسخ داد که آیا نسخه هشتم یکی از مهمترین فرانچایزهای تاریخ می‌تواند موفق باشد یا نه.

بگذارید همین ابتدای متن، نظر خودم را در مورد رزیدنت اویل ۸ بگویم. با توجه به چیزی که در تریلر جدید، دموی قابل بازی و همچنین نمایش تازه‌ای که از گیم‌پلی بازی منتشر شده، می‌توانم بگویم که به اندازه زیادی می‌توان به آینده Resident Evil 8 Village امیدوار بود. اول از همه، خیلی خوشحالم که کپکام تصمیم نگرفته دوربین اول شخص بازی را به سوم شخص تغییر دهد.

چراکه بعد از تجربه نسخه هفتم متوجه شدم که دوربین اول شخص، تنها زاویه دیدی است که می‌توان به واسطه آن همان حس ترس عجیب نسخه‌های کلاسیک را دوباره به جان مخاطب انداخت. دوربین اول شخص، زاویه دید مخاطب را نسبت به آنچه در محیط دارد اتفاق می‌افتد، به شدت محدود می‌کند. این یعنی اگر صدایی از پشت سرتان بشنوید باید با کلی استرس دوربین بازی را ۱۸۰ درجه بچرخانید تا بفهمید چیزی در کمین شما بوده یا نه.

در حالی که ممکن است خطر دقیقا در مسیر اصلی‌تان قرار داشته و شما با چرخاندن دوباره دوربین شاهد یک سورپرایز دلهره‌آور شوید. از بحث دوربین که بگذریم، باید از گرافیک پرجزئیات بازی هم تعریف کنم. بشخصه اولین بار است که می‌بینیم روی محیط‌های یک نسخه جدید رزیدنت ایول تا این اندازه کار شده. حقیقتش را بخواهید نیازی هم نبوده که کپکام دست به چنین کار بزند.

چراکه معمولا بازی‌هایی مثل سری دارک سولز که از طریق محیط برای مخاطبشان قصه می‌گویند روی چنین جزئیاتی سرمایه‌گذاری می‌کنند و دلیلی وجود نداشت که کپکام بخواهد چنین کاری را با رزیدنت ایول بکند. اما برعکس این رویه، محیط Resident Evil 8 Village واقعا جزئیات ریز و درشت زیادی دارد. بهترین نمونه برای این ادعا را موقعی می‌بینید که از سیاهچال دمو بیرون می‌آید.

با باز کردن در خروجی سیاهچال، وارد یک محیط میدان مانند می‌شوید که روی دیوارهایش سنگ‌نگاری‌هایی با مضمون یک جنگ بزرگ و قدیمی وجود دارد. طبیعتا الان نمی‌شود در مورد اینکه قصه این سنگ‌نگاری‌ها دقیقا چه ربطی به داستان Resident Evil 8 Village دارند نظر داد. اما به نظرم می‌رسد که کپکام دارد سعی می‌کند کمی به مبحث اینوایرومنت استوری‌تلینگ مجموعه رزیدنت ایول اهمیت بیشتری دهد و شیوه روایت قصه این مجموعه بازی‌ها را بهبود ببخشد.

این موضوع را از یک جای دیگر هم می‌توانید بفهمید. برای اولین بار است که یک رزیدنت ایول جدید، معرفی شده و هیچ یک از طرفداران مجموعه ایده‌ای در مورد قصه آن ندارند. بازی با یک تریلر شوکه کننده معرفی شد. از آن به بعد هم شاهد چند تریلر دیگر از بازی بودیم که در اکثرشان یک زن سفید پوش قد بلند و مردی با یک عینک دودی گرد، در مرکز توجه آن‌ها قرار داشتند.

اما خب نکته اینجاست که این دو کاراکتر برای هیچکس آشنا نیستند و احتمالا هر دوی آن‌ها اولین حضورشان را در مجموعه رزیدنت ایول تجربه می‌کنند. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که کپکام دارد قصه مجموعه رزیدنت ایول را به سمت ناشناخته‌هایی می‌برد که حتی سرسخت‌ترین طرفداران مجموعه نیز ایده‌ای در مورد اتفاقات آن ندارند.

این یعنی، همه چیز بازی برای طرفداران قدیمی و جدید مجموعه، تازه خواهد بود و کپکام می‌تواند با استفاده از این موضوع، سورپرایزهای تازه‌ای در Resident Evil 8 Village بگنجاند که هیچکس برایشان آماده نیست. در کنار این موضوع، تریلر جدید Resident Evil 8 Village چند نکته مثبت دیگر هم داشت که من را خیلی نسبت به آینده این بازی امیدوار کرد.

مشخص است که تیم سازنده برای ساخت Resident Evil 8 Village، هم به نظر طرفداران قدیمی مجموعه گوش داده‌اند و هم درس‌های خوبی از نقدهای منتقدین گرفته‌اند. به خوبی می‌شود رد پای المان‌های قدیمی و دوست داشتنی مجموعه را در تریلرهای بازی دید. برای مثال شاهد بازگشت مینی گیم مدیریت اینونتوری رزیدنت ایول ۴ هستیم که خب من به شدت آن را دوست داشتم و خوشحالم از اینکه تیم سازنده تصمیم گرفته آن را به نسخه هشتم هم اضافه کند.

از طرفی به نظر می‌رسد که مثل نسخه‌های اصلی، با یک محیط تو در تو هم طرف هستیم که برای دسترسی به بخش‌های مختلف آن باید پازل‌های مختلفی را حل کنید. توجه به پازل‌ها و طراحی محیطی نسبتا مترویدوانیایی یک از خصوصیت‌های بارز مجموعه رزیدنت ایول بود که متاسفانه بعد از انتشار قسمت چهارم به شدت کم رنگ شد.

با این حال، Resident Evil 8 Village دقیقا از فرمولی پیروی می‌کند که در قسمت هفتم شاهدش بودیم و احتمالا قرار است برای پیدا کردن یک کلید ساده، ساعت‌ها عمارت بزرگی که در وسط روستای بازی واقع شده را زیر رو رو کنیم. اما در کنار بازگشت مجموعه به ریشه‌هایش، شاهد این هستیم که کپکام از نقدهایی که به نسخه هفتم وارد بود نیز درس گرفته و سعیش را کرده تا آن‌ها را در رزیدنت اویل ۸ برطرف کند.

بزرگترین مشکل قسمت هفتم، به تنوع کم دشمنانش مربوط می‌شد. اما در همین تریلر جدیدی که از بازی منتشر شده، داریم می‌بینیم که در رزیدنت اویل ۸ فقط یک نوع دشمن تکراری وجود ندارد. اینطور که از تریلرها می‌شود برداشت کرد، گویا پای گرگینه‌ها و خون‌آشام نیز به مجموعه رزیدنت ایول باز شده و باید در کنار موجوداتی زامبی مانند به مبارزه با آن‌ها بپردازیم. در کنار این‌ها، موجود غول‌پیکری هم در تریلر گیم‌پلی جدید بازی دیده می‌شد که شباهت زیادی به جلاد ماجینی‌های رزیدنت ایول ۵ داشت.

پس با تمام این اوصاف، می‌توان انتظار داشت که در رزیدنت اویل ۸ شاهد تنوع خوبی در بین دشمنان بازی باشیم که مبارزه با هر کدامشان استراتژی خاصی می‌طلبد. این چیزی است که خود تیم سازنده هم در تریلرهای جدید بازی به آن اشاره کرده. طبق چیزی که دیدیم سیستم دفاع کردن و گارد گرفتن رزیدنت ایول ۷، در نسخه هشتم بهبودهایی داشته و حالا به لطف آن‌ می‌توان برای مبارزه با دشمنان مختلف بازی برنامه‌ریزی کرد.

از طرفی این ویژگی دموی بازی هم که مدام ما را مشغول مبارزه با دشمنان نمی‌کرد را نیز خیلی دوست داشتم. یک بازی ترسناک بیشتر از هر چیز دیگری، باید به مخاطبش وقت دهد تا ستینگی که در آن قرار گرفته را به خوبی درک کند. دموی بازی دقیقا چنین فرصتی را اختیار گیمر قرار می‌داد و به او اجازه می‌داد تا محیط را بررسی کند، به دنبال دلیل حضورش در عمارت بزرگ بازی برود و دلایلی که باید به خاطرشان از این جهان رمز آلود بترسد را دریابد.

با درک تمام این موضوعات، ناخواسته یک حس ناامنی خاص در دل مخاطب شکل می‌گیرد و ترس کنترل ذهنش را برعهده می‌‌گیرد. اینجاست که تیم سازنده دست بالا را پیدا می‌کنند و هر چقدر که بخواهند می‌توانند با ذهن کسی که کنترلر را در دست گرفته بازی کنند. این چیزی است که به نظرم فقط در سری سایلنت‌ هیل و رزیدنت ایول‌های اورجینال پیدا می‌شد و جای خوشحالی دارد که تیم سازنده رزیدنت اویل ۸ سعی کرده با یک عقبگرد منطقی، چنین المان‌هایی را به بازی نسل نهمی خود اضافه کند.

در کل رزیدنت اویل ۸، من را به شدت یاد دورانی می‌اندازد که چیزی به زمان انتشار قسمت چهارم باقی نمانده بود. بازی دقیقا به همان اندازه‌ای ناشناخته‌ است که Resident Evil 4 بود. اما این ناشناخته بودن چیز بدی نیست و به نظرم کپکام با تغییراتی که ایجاد کرده، واقعا می‌تواند سری جدید بازی‌های رزیدنت ایول را به سمت و سوی خوبی ببرد.

حداقل می‌توان امیدوار بود که رزیدنت اویل ۸ به اندازه ریمیک نسخه سوم بازی بدی نمی‌شود و به اندازه خودش می‌تواند پیشرفتی در جریان نسخه‌های شماره‌دار سری به وجود آورد. ناگفته نماند که این مقاله، آخرین یادداشتم در مورد رزیدنت اویل ۸ نخواهد بود و به زودی برایتان در مورد تئوری‌هایی که در مورد داستان بازی مطرح شده نیز می‌نویسم. پس برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر در مورد رزیدنت اویل ۸ حتما به وبسایت ویجیاتو در روزهای آینده سر بزنید.

[ad id='39844']

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *