قرص ضد افسردگی فلوکستین
فلوکستین یا پروزاک یک داروی ضدافسردگی مهارکننده باز جذب سروتونین (SSRI) است. سروتونین ماده‌ای در بدن است که کاهش آن سبب عدم تعادل روانی، علائم افسردگی، خواب‌آلودگی، نگرانی و. . . می‌شود. در حقیقت با مصرف پروزاک، میزان این ماده در بدن افزایش یافته و سبب بهبود علائم افسردگی و اضطراب می‌شود. این دارو به شکل کپسول‌های ۱۰ و ۲۰ میلی گرمی در بازار رایج است و برای درمان بیماری‌های افسردگی، اضطراب و وسواس جبری تجویز می‌شود. فلوکستین غیر از کاربرد اصلی یعنی درمان افسردگی و اضطراب، در درمان برخی دیگر از اختلالات از جمله برخی اختلالات خوردن (پراشتهایی عصبی)، سندروم پیش از قاعدگی، حملات ترس (حملات غیرقابل پیش‌بینی و ناگهانی ترس و نگرانی شدید)، درمان مشکلات جنسی، اختلالات خواب و برخی دیگر از اختلالات نیز کاربرد داشته و براساس بررسی و نظر پزشک تجویز می‌شود. پروزاک نیز مانند بسیاری دیگر از داروهای مشابه، پس از مدتی مصرف تاثیر خود را نشان خواهد داد و فرد نمی‌تواند بلافاصله پس از مصرف، انتظار بهبود حالات خود را داشته باشد. به علاوه قطع ناگهانی و خودسرانه فلوکستین نیز به هیچ وجه مورد قبول نیست. در حقیقت قطع خودسرانه دارو همان‌قدر می‌تواند عوارض داشته باشد که مصرف خودسرانه آن. بنابراین با توجه به مکانیسم عمل، شرایط هر بیمار، سابقه خانوادگی و تاثیراتی که این دارو می‌تواند داشته باشد حتما باید با تجویز پزشک و تا مدت زمان تعیین شده از این دارو استفاده کرد.
چندتا فلوکستین بخورم؟
دکتر فاطمه رنجبر، روانپزشک درباره میزان و روش مصرف فلوکستین معتقد است: «دوز مصرف با توجه به وضعیت هر بیمار متغیر و خاص همان بیمار است. معمولا قرص‌های فلوکستین که در ایران وجود دارد ۱۰ و ۲۰ میلی‌گرم بوده که معمولا درمان با ۱۰ میلی گرم آغاز شده و پس از طی مدتی با توجه به نیاز بیمار یا پاسخ او نسبت به فلوکستین می‌توان آن را افزایش داد. نیاز هر بیمار هم با توجه به وزن، سابقه بیماری‌های قبلی، سابقه مصرف خانوادگی این دارو، شدت بیماری فعلی و. . . توسط پزشک متخصص تعیین می‌شود. بنابراین نمی‌توان دوز مصرف مطلقی برای همه بیماران در نظر گرفت؛ بلکه باید براساس بررسی‌های صورت گرفته میزان آن را مشخص کرد.»
خط قرمزهای مصرف !
دکتر رنجبر درباره تداخلات دارویی فلوکستین می‌گوید: «باید گفت که فلوکستین تداخل دارویی زیادی ندارد و هر موضوعی باید براساس سود و زیان آن درنظر گرفته شود. ممکن است اگر دارویی همراه فلوکستین مصرف شود، خیلی عوارض داشته باشد؛ اما وقتی شرایط بیمار را در نظر می‌گیریم ترجیح می‌دهیم که آن را تجویز کنیم و فواید آن را بیش از مضراتش می‌دانیم. بنابراین همه چیز براساس شرایط بیمار و طبق نظر پزشک تعیین می‌شود. درخصوص انواع داروها، منع مطلقی برای فلوکستین وجود ندارد؛ اما در خصوص داروهای حیطه روانپزشکی، آن دسته از داروهایی که مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOI) هستند مورد منع مصرف همراه با فلوکستین محسوب می‌شوند که این داروها هم چندان در جامعه رایج نیستند.»
[ad id='39844']
