نقد بررسی فیلم هشت یار اوشن Ocean’s Eight

[ad id='39844']

 

بازسازی ستاره‌محور «یازده یار اوشن» در سال ۲۰۰۱ به یکی از فیلم‌های جنایی/سرقت‌محور کلاسیک سینما بدل شد. ساخته‌ی استیون سودربرگ که از گروه بازیگران جذابی همچون جرج کلونی، جولیا رابرتز، مت دیمون، برد پیت و غیره بهره می‌برد و شامل لوکیشن‌های مجللی در لاس وگاس می‌شد، با بهره‌گیری از داستانگویی تند و تیز و فرم کارگردانی بااعتمادبه‌نفسش مورد تحسین قرار گرفت. دو دنباله در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۷ برای آن ساخته شدند که هر دو با اینکه نسبتا خوب ظاهر شدند، ولی به کیفیت تکرارنشدنی قسمت اول دست پیدا نکردند. حالا که بازار ریبوت‌ آی‌پی‌های پرطرفدار قدیمی گرم است، بازگشت سارقانِ لوتی و بامعرفِ جناب آقای اوشن ردخور نداشت. فقط با این تفاوت این‌بار جای آقای اوشن را خانم اوشن گرفته است و او به جای یازده نفر، هشت هم‌دست دارد. رهبرِ قهرمانان جدید که تمامی آنها را زنان تشکیل داده‌اند دبی (ساندرا بولاک)، خواهر دنی اوشن است که یارانش را بازیگرانی همچون کیت بلانشت، ریانا، آن هاتاوی، میندی کیلینگ، هلنا بوهم کارتر، اوکوفینا و سارا پالسون تشکیل می‌دهند. این در حالی است که مت دیمون در قالب شخصیت لاینس کالدول، شخصیت قدیمی مجموعه حضور کوتاهی در فیلم جدید خواهد داشت. همچنین ریچارد آرمیتاژ هم به عنوان شخصیتی تازه‌وارد به این مجموعه اضافه خواهد شد. «هشت یار اوشن» توسط گری راس که او را به خاطر فیلم‌های «پلیزنتویل» (Pleasentville) و «هانگر گیمز» (Hunger Games) می‌شناسیم کارگردانی می‌شود. فیلمنامه‌ی فیلم هم توسط خود او و نویسنده‌ی تازه‌واردی به اسم اُلیویا میلچ به نگارش در آمده است.

تریلر منتشر شده از فیلم نشان می‌دهد که «هشت یار اوشن» بیشتر از اینکه مثل «شکارچیان ارواح» (Ghostbusters) حکم ریبوتی تمام‌عیار را داشته باشد، چیزی شبیه به دنباله‌ای نصفه‌ و نیمه است. «هشت یار اوشن» به جای اینکه تاریخ به جا مانده از فیلم‌های قبلی را پاک کند، از آن به عنوان سکوی پرتابی برای دنیاسازی و روایت قصه‌‌ای جدید استفاده می‌کند. از قرار معلوم دنی اوشن قبل از اتفاقات «هشت یار اوشن» مُرده است و همین به انگیزه‌ای برای تصمیمات خواهرش در این فیلم تبدیل شده است. البته از آنجایی که همگی دنی اوشن را به عنوان یک کلاهبردار حرفه‌ای می‌شناسیم، این احتمال وجود دارد که مرگش تقلبی باشد و یکی از غافلگیری‌های فیلم افشای سرنوشت واقعی او باشد. شاید بزرگ‌ترین نگرانی‌مان درباره‌ی فیلم جدید عدم حضور استیون سودربرگ در پشت دوربین باشد. اما خبر خوب این است که گری راس و سودربرگ دوستان و همکاران قدیمی هستند. حتی راس سابقه‌ی کار روی سه‌گانه‌ی «اوشن» را نیز دارد. تصاویر منتشر شده از فیلم هم حاوی همان لحن بازیگوشانه‌ و فرم شیک و مجلسی فیلم‌های سودربرگ است. با این حال از آنجایی که سودربرگ یکی از کارگردانانی است که فرم کارگردانی منحصربه‌فرد خودش را دارد که به راحتی قابل تکرار شدن توسط فرد دیگری نیست، باید دید گری راس چقدر در تکرار دست خط سودربرگ موفق خواهد بود و چه مقدار تازگی از سمت خودش به این فیلم آورده است. «هشت یار اوشن» دو سناریوی متفاوت جلوی روی خودش دارد؛ اگر فیلم خوبی از آب در نیاید، شاهد تکرار «شکارچیان ارواح» خواهیم بود: تعویض بازیگران مرد با زن به هوای ایجاد تغییرات سطحی در مجموعه. اما اگر خوب از آب در بیاید، شاهد تکرار «کرید» خواهیم بود: معرفی قهرمانان جدید به‌علاوه‌ی ادامه‌ی داستان دنی اوشنِ پرطرفدار. در این صورت شاهد اکشن کمدی بزن‌ بکوبِ پرزرق و برقی خواهیم بود که گروه بازیگران زنش در نقش‌های اصلی آن را به فیلم منحصربه‌فردی در باکس آفیس امسال تبدیل خواهد بود.

[ad id='39844']

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *