[quote]در این مطالب واکنش منتقدان مجلات و وب سایتهای مشهور سینمایی به فیلم مری پاپینز باز می گردد را با هم بررسی می کنیم با ما همراه باشید[/quote]
مشخص است که فیلم Mary Poppins Returns با عشق بسیار زیادی که نسبت به قسمت قبلی وجود دارد، ساخته شده است. این اثر بسیار زیبا و باشکوه است و من آن را تحسین می‌کنم.
جین کراوثر | توتال فیلم
۱۰۰ از ۱۰۰
یک اثر بسیار زیبا، شیرین و خاطره‌انگیز که می‌تواند تمام حس‌هایی را که در قسمت اول وجود داشته، به طرز فوق‌العاده زیبایی به یاد شما بیاورد و دوباره آنها را به شما منتقل کند.
دیوید رونی | هالیوود ریپورتر
۹۰ از ۱۰۰
فیلم بازگشت مری پاپینز در عین حال که به قالب و چهارچوب کلاسیک قسمت اولی پایبند است، اما باز هم تلاش می‌کند که موارد جدید و تازه‌ی زیادی را به داستان این دنباله اضافه کند. این اثر، مسیر منحصربه‌فرد و سرزنده‌ای دارد. شما در حین تماشای آن متوجه می‌شوید که هم نوستالژی و هم نوآوری در آن زیاد دیده می‌شود.
جانی اولکسینسکی | نیویورک پست
۸۸ از ۱۰۰
این قسمت از سری فیلم مری پاپینز، یک اثر کاملا جدید است و هیچ‌کدام از موسیقی‌های محبوب قسمت ابتدایی، در آن به کار برده نشده. اگر شما بتوانید این موضوع را بپذیرید، می‌توانید نظر خوبی به این اثر داشته باشید و از هزاران المان و عنصر سرگرم کننده‌ای که این فیلم ارائه می‌دهد، لذت ببرید. فیلم بازگشت مری پاپینز می‌تواند تعطیلات خوب و لذت‌بخشی را برای شما رقم بزند.
اوون گلیبرمن | ورایتی
۸۰ از ۱۰۰
این فیلم، یک اثر نوستالژیک بسیار جذاب است. این فیلم از هر طریقی که می‌تواند، تلاش می‌کند که حس خوشحالی و لذت را به شما منتقل کند؛ درست همانند راه و روش‌هایی که قسمت اول این مجموعه در پیش گرفته بود.
جیمز براردینلی | ریل ویوز
۷۵ از ۱۰۰
فیلم Mary Poppins Returns به عنوان دنباله‌ای برای قسمت اولیه، یک اثر ناقص است. اما اگر بخواهیم آن را به عنوان فیلمی یک‌بار مصرف که اوقات خوش و لذت‌بخشی را برای خانواده، آن هم در زمان تعطیلات به وجود می‌آورد حساب کنیم، یک اثر راضی کننده و خوب است.
برایان ترویت | یو اس ای تودی
۷۵ از ۱۰۰
امیلی بلانت و لین-منیول میراندا، به تنهایی بازیگران فوق‌العاده خوبی هستند و در کنار هم ترکیب بسیار جذابی را تشکیل می‌دهند.
پیتر بردشاو | گاردین
۶۰ از ۱۰۰
من این اثر را به خاطر تکنیک‌ها و استعدادهایی که در آن به کار برده شده، تحسین می‌کنم؛ این فیلم درست همانند یک ماشین ساخت نوستالژی عمل می‌کند.
میک لاسل | سان فرانسیسکو کرونیکل
۵۰ از ۱۰۰
داستان این فیلم منظور و مقصد خود را خوب ارائه نمی‌کند. موسیقی‌ها به‌یادماندنی نیستند. جادوی این فیلم هیچ‌وقت فروکش نمی‌کند. با اینکه مری پاپینز بازگشته، اما به نظر می‌رسد که این مری، آن مری اصلی نیست. مثل اینکه امیلی بلانت، چتر یک نفر را دزدیده است.
مایکل او سالیوان | واشینگتون پست
۳۷ از ۱۰۰
حرفم این است، احترام گذاشتن به یک نام یک چیز است، اما این فیلم کمترین نوستالژی‌ای از فیلم اصلی را القا می‌کند. در فیلمی که انگار برای جادویی بودن از قواعد و اصول دقیقی پیروی کرده، عکس‌العمل‌هایی مانند حیرت و سورپرایز، به شدت مصنوعی و ساختگی به نظر می‌رسند و مانند این است که کمترین تاب و تحمل را در برابر اتفاقات بداهه مشاهده می‌کنیم.
[ad id='39844']
