«شکو» زنی است که از همسر سابقش فریدون ۲۵ سال کوچک‌تر بوده. شکو را فاطمه معتمدآریا و فریدون را رضا بابک بازی می‌کنند و این ترکیب، ممکن است مخاطبان را یاد سریال قدیمی «آرایشگاه زیبا» و فضای انسانی و خانوادگی آن بیندازد. اما قبل از شروع بصری روایت فیلم، رضا گبا (با بازی سعید آقاخانی) که دوست فریدون بوده، عاشق همسر رفیقش شده و باعث می‌شود این دو نفر از هم جدا شوند. سپس شکو فریدون را رها می‌کند و همسر رضا می‌شود.
حالا فیلم از جایی شروع می‌شود که شکو، فریدون را از آسایشگاه سالمندان به خانه می‌آورد تا از او نگهداری کند. رضا و فریدون و شکو در خانه دور هم به‌خوبی و خوشی زندگی می‌کنند. حتی فریدون زیر باران لحظات عاشقانه‌ای را با شکو رقم می‌زند و رضا ایستاده و خیلی عادی آنها را نگاه می‌کند و یکی دو جا هم در بحث‌ها می‌پرد و طرف فریدون را می‌گیرد. «بنفشه آفریقایی» طوری فضاسازی کرده که انگار شکو دو همسر دارد و خود مونا زندی‌حقیقی با صراحت می‌گوید شکو خود اوست و چیزی که از این خانه و مردهای آن نشان داده، ایده‌آلی است که از کاراکتر مرد در ذهن دارد. این یعنی همان لحظه‌ای که افراد نه‌تنها به سمت خیانت می‌روند، بلکه دیگر درمورد کارشان عبارت خیانت را هم قبول ندارند و هر نوع حساسیتی از طرف کسی که شریک زندگی آنهاست، دگم و عقب‌ماندگی و تلخی اسم می‌گیرد. خانم زندی‌حقیقی به هیچ‌وجه کوتاه نیامد.
آن زن روستایی ۶۰ ساله‌ای که گوشی آیفون دارد و به هر بهانه‌ای با آرایش غلیظ می‌رود تا دیگ رنگ را در حیاط رویایی و باصفای خانه‌شان هم بزند، یک زن روستایی واقعی نیست، بلکه معنای همان تابلوهایی است که از روستا روی هزاران دیوار در مناطق مرفه‌نشین شهری دنیا نصب شده‌اند. «بنفشه آفریقایی» یکی از آن تابلوهاست که چون تبدیل به فیلم شده و لب به سخن باز کرده، این فاصله عمیق بین معنای واقعی روستا با تصورات کارت‌پستالی از آن را به عیان‌ترین شکل ممکن نشان می‌دهد. آنچه در «بنفشه آفریقایی» دیده می‌شود، اگرچه شهر نیست، قطعا روستا هم نیست.
این ایده‌آل یک زن میانسال و متعلق به یک طیف فکری خاص است که حالا مهم نیست شهری است یا روستایی، چون نه ایرانی است نه متعلق به فرهنگی دیگر. آنچه در «بنفشه آفریقایی» دیده می‌شود، نه‌تنها اصالت ندارد، بلکه واقعی هم نیست و صرفا ایده‌آل سازنده فیلم است. میزانسن‌های بارانی و رمانتیک به‌اضافه گلدان‌های رنگ‌به‌رنگ و رنگ‌بازی با نخ‌های قالی، بخشی از این ایده‌آل است و بخش دیگر کنار هم قرار گرفتن بی‌دردسر یک مثلث عشقی؛ اما یک زن واقعی روستا قطعا نه‌تنها مردی مثل رضا برایش ایده‌آل نیست، بلکه به‌دلیل بی‌غیرتی، او را جدی نمی‌گیرد.
[ad id='39844']
