نقد بررسی سریال بوی باران

[ad id='39844']

[quote]سریال بوی باران اثری که نمایش عریان فساد و بی‌قانونی و قاچاق و جرم و جنایت و دروغ و فریب‌کاری و فروپاشی خانواده و… در شبکه یک برای خانواده‌های ایرانی است[/quote]

 

مواردی که در سریال بوی باران که در ابتدا در قالب طرح ۵۰ قسمتی تصویب شده، متشکل از چند خط داستانی جداگانه است که فارغ از اشکالات ساختاری برای افزایش قسمت‌های این سریال به بیش از ۷۵ قسمت، دستاویز قرار گرفته است. خطوط داستانی با محتوای غربی که تلاش می‌کند تا فضای حاکم بر فیلم و سریال‌های امریکایی را شکل دهد. آنچه در این سریال دیده می‌شود، نمایشی سرشار از یأس و ناامیدی، فساد اخلاقی و اداری، فقر و بدبختی جامعه ایرانی است که در چهل سالگی انقلاب اسلامی، کشور را فراگرفته کرده است.

ناگفته نماند گرته‌برداری از الگوهای آمریکایی کارتل های قاچاق مواد مخدر که در سریال‌هایی مانند بی‌باک (Daredevil,۲۰۱۵) معرفی شده، به وضوح در این سریال دیده می‌شود. سریالی که در آن ویلسون فیسک رئیس باند قاچاقی است که خود را نگران آینده شهر معرفی می‌کند و می‌خواهد با احراز جایگاهی رسمی به فعالیت‌های غیرقانونی ادامه دهد. کاراکتر مهندس از نظر گریم ظاهری و فعالیتش در باند قاچاق مواد گرفته تا سکانس‌های ارتباط مهندس از داخل زندان با نیروهایش، تمرد باندهای دیگر در نبود مهندس و … شبیه شخصیت ویلسون فیسک رئیس باند قاچاق در سریال بی‌باک است با این تفاوت که برای فرار از کپی عین به عین، نمایش نگرانی برای مردم و شهر را که ویلسون فیسک برای دستیابی به جایگاهی رسمی برای انجام فعالیت‌های غیرقانونی خود به راه می‌انداخت، در سریال بوی باران از طریق دکتر( معاون وزیر و عموی سهیل) پیش می‌رود.

در مجموع پاره‌های گوناگونِ داستان بوی باران از فیلم وسریال‌های آمریکایی اخذ و به شکلی ناشیانه به هم پیوند داده شده است.لذا از نظر محتوایی نیز فضای سریال، مناسبات و رفتار شخصیت‌ها، حوادث، نقش دستگاه‌های دولتی و قضایی و انتظامی و… بیش‌تر آمریکایی است تا ایرانی.

 

[ad id='39844']

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *