بررسی و نقد داستان فیلم مد ومه با بازی فاطمه معتمدآریا
مد و مه – فضای سرد و یخ‌زده و توأم با بارش مداوم و بی‌انقطاع برف که مرتضی فرشباف در جغرافیای محل روایت داستان فیلمش، تهران امروز ترسیم کرده و در مدت بیش از ده‌روز بازه‌ی زمانی رویدادها آفتاب و پرتو‌های نور خورشید را نمی‌بینیم، نه‌تنها با واقعیت این سال و روزهای تهران تشنه و کم‌بارش در تضاد و تناقض است که در فلسفه‌ی درونی فیلم بهمن هم بیش از حد پیچیده و دشوار‌یاب به نظر می‌رسد.
معلوم نیست که چرا برف سردی فزاینده و سایه‌ی حضور هولناکش را نه‌فقط بر زندگی بحرانی‌شده‌ی هما (فاطمه معتمدآریا) که بر کل مردمان شهر گسترده و به‌تدریج رخوت و فلج‌شدگی همگانی را سبب شده است. هما که از روی اجبار و بنا به دستور ولی ظاهراً با نوعی رضایت خاطر ده روز پرستاری شبانه از مادر بیمار رییس خود را پذیرفته به دلایلی که عمداً مبهم و متفاوت و حتی متضاد جلوه می‌کنند، به‌تدریج دچار بحران روحی و خستگی و بی‌خوابی می‌شود. گرچه وقوع این بحران را در پوسته‌ی ظاهری‌اش می‌توان به درگیری و کشمکش‌های مداوم پرستار و بیمار نسبت داد اما در شخصیت بی‌لبخند و چهره و چشمان افسرده‌ی هما و مراجعه‌ی مداوم به آینه و وارسی چروک‌های پوست دستان و چهره نشانه‌هایی هست که مشکل هما را عمیق‌تر و ریشه‌دارتر از بگومگوهایش با بیمار نشان می‌دهد و نشانه‌هایی از بحران میان‌سالی و یائسگی را در خود دارد. گرچه باز هم جا‌به‌جا و در نشان‌هایی متفاوت بدحالی فزاینده‌ی هما به علت‌هایی بیرونی و مربوط به بحران عاطفی و خلأ احساسی در زندگی زناشویی و سستی روابط خانوادگی ارجاع داده می‌شود. در دروایت فیلم نوعی پنهان‌کاری و طفره رفتن از گفتن حقیقت در رابطه‌ی متقابل شخصیت‌های حاضر و غایب به چشم می‌خورد که درک انگیزه‌ی واقعی آن‌ها ذهن مخاطب را دچار تردید می‌کند. مثلاً با واکنش‌های متضاد هما که گاهی از عدم حضور خودش در نوشته‌های همسرش گلایه‌مند است و گاهی از حضور در این نوشته‌ها اکراه دارد، روبه‌روست و این نشانه‌های متناقض همچون کلافی سردرگم اشتراک ذهنی کارگردان و بیننده‌ی فیلم را مختل می‌کند و از هرگونه نتیجه‌گیری و درک درونمایه‌ی فیلم بازمی‌ماند و پس از تماشای فیلم با این علامت سؤال که حرف‌وحدیث و قصد و منظور فیلم چه بود سردرگم می‌ماند. شاید تنها عاملی که ممکن است بیننده را به ادامه‌ی تماشای بهمن تا آخرین پلان مصممم کند بازی متفاوت و کم‌تر دیده‌شده‌ای است که فاطمه معتمدآریا در ارائه‌ی شخصیت بحران‌زده‌ی هما ارائه می‌کند.
