انتقاد شدید مادر شهید مدافع حرم از لیلا حاتمی و اظهار نظر سیاسی او در جشنواره برلین

انتقاد شدید مادر شهید مدافع حرم از لیلا حاتمی و اظهار نظر سیاسی او در جشنواره برلین

حملات رسانه ای به لیلا حاتمی

طی روزهای اخیر و با انتشار صحبتهای لیلا حاتمی در نشست خبری فیلم خوک در جشنواره برلین انتقادات از صحبتهای این هنرمند همچنان ادامه دارد.

روزنامه نزدیک به قالیباف: لیلا حاتمی یک جهان سومی است!

روزنامه صبح نو به قلم مهدی ناظمی نوشت: لیلا حاتمی، نشانگر یک برخورد جهان سومی است. یک چهره‌ای که در کشور خود به عنوان یک فعال سیاسی و اجتماعی شهرت دارد، اما درست در جایی که ممکن است بتواند صدای تظلم کشوری را به گوش برساند که سال‌هاست زیر فشار تحریم‌هایی سخت قرار دارد، هر لحظه توسط قدرت‌های جهان به جنگ تهدید می‌شود، دانشمندان او ترور می‌شوند، گروه‌های تروریستی به داخل مرزهای او گسیل می‌شوند، اتباع او در سرتاسر دنیا صرفاً به جرم ایرانی بودن تحت ستم قرار می‌گیرند و… برعکس؛ تصمیم می‌گیرد با تکلم به انگلیسی شکسته-بسته ای، علیه کشور خود و به نفع جشنواره و مجریان آن موضع گیری کند تا شاید امتیازی را به دست آورد.

ممکن است برخی چنین توجیهی داشته باشند که به هر حال حاتمی دیدگاه سیاسی خود را بیان کرده است… . دقت داشته باشیم که درباره گلشیفته فراهانی صحبت نمی‌کنیم. درباره چهره‌ای صحبت می‌کنیم که شهرت خود، ثروت خود و موقعیت خود را مدیون داخل ایران و امکاناتی است که در اختیار او قرار داده‌اند، اما درست در بزنگاهی حساس نه تنها هیچ حمایتی از این ملت نمی‌کند، بلکه به مثابه یک دشمن با او برخورد می‌کند.

روزنامه جوان: همه‌اش زیر سر مانی حقیقی است

روزنامه اصولگرای جوان به قلم جواد محرمی نوشت: مانی حقیقی برای گرفتن خرس برلین تقریباً همه کار کرد؛ حرف‌های خودش را در دهان بازیگر سرشناس فیلمش گذاشت و خودش هم نقش پلیس خوب را بازی کرد، البته حق مانی را خوردند، مستحق بود جایزه بهترین بازیگر مرد و طراح صحنه نشست خبری را می‌گرفت. تلاش مانی در آلت دست کردن یک بازیگر در سطح لیلا حاتمی هم کار کمی نبود. باید به آنها خسته نباشید گفت. بالاخره همه تلاششان را کردند.

شاید در تاریخ جشنواره‌های خارجی کسی به اندازه مانی حقیقی برای گرفتن یک خرس ناقابل این همه خودش را به در و دیوار نزده باشد و به زحمت نینداخته باشد. خرس را می‌شود باز هم زحمت کشید و در دوره‌های بعدی گرفت. چیزی که زیاد است خرس است ولی لیلا حاتمی یک دونه بیشتر نیست. وطن هم یکی بیشتر نیست هرچند مانی دوتا وطن دارد و دکترایش را هم در وطن دیگرش گرفته ولی لیلا حاتمی که احتمالاً یک وطن بیشتر ندارد، کسی که تنها یک وطن دارد نباید برای یک خرس ناقابل حرف سیاسی بزند. بد نیست مانی یک مقدار به عباس کیارستمی اقتدا می‌کرد و راه او را در پیش می‌گرفت، کیارستمی در زمان حیاتش سینمای نسبتاً شریفی را نمایندگی می‌کرد. برای خرس گرفتن راضی نمی‌شد به هر کاری دست بزند.

توی فیلم‌هایش هم معمولاً از مردم ایران تصویر بدی نشان نمی‌داد. صداقتی در آثارش بود که غربی‌ها آن را دوست داشتند. می‌گفتند سینمایش شاعرانه است هر چند فیلم‌هایش در هیچ جای جهان مخاطب نداشت و فقط جشنواره‌ها مشتری آثارش بودند ولی هرچی بود فیلمساز شرافتمندی بود. مانی هم بهتر است پا جای پای کیارستمی بگذارد و اگر خرس دوست دارد راه‌های بهتری را امتحان کند. غربی‌ها خودشان در سینمای «آبزورد»، «کمدی پارودی» و «گروتسک» به اصطلاح اوستا هستند و جلوی قاضی‌های(داوران) آنها نمی‌توان معلق‌بازی کرد.

روزنامه ایران (دولت): در داخل حرف بزنید، نه در برلین

روزنامه ایران با اشاره به سخنان اخیر لیلاحاتمی در جشنواره برلین نوشت:گروه‌هایی از نخبگان اجتماع در بزنگاه‌های خاص، از فرصت بهره جسته و در برابر رسانه‌های خارجی، حرف‌هایی می‌زنند که بار معنایی آن، هم برای خودشان نامفهوم می‌شود و هم برای آنانی که مترصد چنین موقعیت‌های خاص خبری هستند.

براستی اگر هدف چنین واگویه کردن‌هایی در خارج از کشور، کمک به نضج گرفتن برخی آزادی‌های تصریح شده در قانون اساسی است چرا باید در برابر رسانه‌های داخل نباشد؟ پرواضح است مراد از رسانه‌های داخل لزوماً رادیو و تلویزیون و روزنامه‌های چپ و راستی نیست که مجال اندک است.

وقتی این بازیگران و ورزشکاران، به مدد تلگرام و اینستاگرام، می‌توانند بی‌دغدغه با مخاطبان ارتباط برقرار نمایند که دست بر قضا، میزان سانسور آن کمتر و هزینه‌اش هم به گواه همگان آنچنان نیست، چرا باید در برابر دوربین‌هایی باشد که منتظر بهانه‌ای هستند تا بگویند گسست اجتماعی بین مردم و نخبگان با حاکمان وجود دارد! آیا اینگونه برخورد کردن با آنچه در ذهن گویندگانشان است در تباین نیست؟

به حتم سرکار خانم حاتمی که زنده یاد پدر بزرگوارشان، دلبستگی مثال زدنی به این دیار و فرهنگ و آداب آن داشتند هم خواهان آن هستند که فضایی مطلوب‌تر برای بیان دغدغه‌های مردم ایجاد شود و اگر نقلی هم دارند برای این مهم است؛ ولی باید بپذیرند که اگر قرار بر تغییر و اصلاح امور است از داخل باید باشد.