«نوروز رنگی» از سریال‌هایی است که نوروز ۱۴۰۰ از شبکه ۵ سیما پخش شد و پخش آن در روز‌های آینده هم ادامه دارد.
«نوروز رنگی» شروعی یکنواخت برای معرفی محله و شخصیت‌های سریال داشت. شروعی که بار آن بیشتر روی بازی بازیگرانی از جمله جواد خواجوی افتاده بود، اما با گذشت چند قسمت و مشخص‌شدن شخصیت‌های اصلی، این انرژی میان چند بازیگر جوان تقسیم شد. درواقع قسمت‌های ابتدایی سریال با بازی غلوشده بازیگران جوان این سریال سرپا بود تا اینکه اتفاق اصلی سریال، یعنی ورود تلویزیون رنگی به محله، رخ داد و از همان نقطه کشمش اصلی داستان نیز شروع شد.
سریال «نوروز رنگی» قصه بسیار ساده و ابتدایی را در پیش گرفته که همین ویژگی سبب شده است بازی بازیگرانی، چون جواد خواجوی (جواد) و رفقایش، حمید حافظ شجری (جعفر) و علی مسعودی (آقای مهدوی) که نقش همسایه خانواده حاج صادق را نیز برعهده دارد، بیشتر به چشم بیاید.
یک نکته مهم درباره سریال «نوروز رنگی» نمایش‌دادن تصویری دور از ذهن از مشهد دهه ۶۰ است. درحالی‌که عوامل این سریال می‌گویند سعی شده است فضای مشهد در دهه ۶۰ را ترسیم کنند، به‌نظر می‌رسد در این سریال بیشتر فضای محله‌ای دورافتاده در مشهد ترسیم شده است. برخی هم معتقدند که علی مشهدی در نمایش‌دادن فضای مشهد در آن دوره درست و دقیق عمل نکرده است و شاید بهتر بود برای واقع‌گرایی بیشتر، محله‌ای با قدمت تاریخی را برای این سریال انتخاب می‌کرد تا یک محله در حاشیه شهر.
این سریال از ابتدا در شرایطی پخش شد که به‌گفته علی مسعودی، کارگردان سریال، ناعادلانه بود. علی مسعودی در گفت‌وگویی با ما گفته بود: «همین که سریالی از شبکه ۳ سیما پخش شود سه‌هیچ جلوست.» او در ادامه به این نکته اشاره کرده بود که پخش سریال نوروز رنگی از شبکه ۵ در مقایسه با دیگر سریال‌های نوروزی، موقعیتی شبیه به رقابت یک کشتی‌گیر ۶۰ کیلویی با کشتی‌گیر ۱۲۰ کیلویی قهرمان المپیک است. او حتی گفته بود اگر سریال نوروز رنگی شرایط مناسبی برای پخش داشت، حتی از سریال‌های پرمخاطبی، چون «پایتخت» هم پیشی می‌گرفت.
باحال‌ترین سریال نوروز
آن‌گونه که از بازخورد‌های این سریال در فضای مجازی برمی‌آید و همان‌طور که تا حدودی پیش‌بینی می‌شد، بیشتر مخاطبان سریال «نوروز رنگی» را مشهدی‌ها و خراسانی‌ها تشکل می‌دهند. این را می‌شود از نظر‌هایی که مخاطبان پای پست‌های اینستاگرامی جواد خواجوی و علی مشهدی گذاشته‌اند، دید؛ مخاطبانی که نظر‌های مثبت و منفی زیادی درباره این سریال دارند.
در بین نظر‌های مخاطبان، تعداد زیادی از سریال خوششان آمده است. جملاتی از جمله «عالی بود»، «خسته نباشید واقعا سریال سرگرم‌کننده‌ای ساختید» به‌وفور دیده می‌شود. برخی مخاطبان هم به متفاوت‌بودن سریال اشاره کرده بودند: «واقعا که سریال متفاوتی ساختید. دمتان گرم.»، «به جرئت می‌گم یکی از باحال‌ترین سریال‌های نوروزه. عالی بودین. موفق باشید.»، «هر شب می‌بینیم و کلی می‌خندیم. دمتان گرم.»
دراین‌میان، برخی از زیادبودن دُز طنز سریال صحبت کرده‌اند و اینکه این سریال خنده را به‌معنای واقعی روی لب‌های آن‌ها آورده است: «فوق‌العاده بود. خیلی وقت بود این‌طوری نخندیده بودم.» یا «من این‌قدر خندیدم که همه به خنده‌های من می‌خندند.»
همیشه بدرخشی همشهری
در میان بازخورد‌های مثبتی که درباره سریال «نوروز رنگی» در فضای مجازی وجود دارد، نظر‌ها درباره بازی جواد خواجوی بسیار زیاد است. خیلی‌ها بازی او را بسیار خوب و عالی توصیف کرده‌اند: «کار آقاجواد بیسته»، «کارت عالیه. همیشه بدرخشی همشهری.» برخی معتقدند حضور جواد خواجوی مهم‌ترین دلیل موفقیت سریال است: «جواد خواجوی بهترین است. اگر نبود سریال می‌خوابید.»
چرا این‌قدر پرسروصداست؟
اما نقد‌هایی هم به سریال وجود دارد. به‌ظاهر برخی مخاطبان سریال را دوست نداشتند و مطابق میلشان نبوده است. یکی از آن‌ها نوشته است: «سریال خوبی نیست. با کمال احترام.»، «نمی‌فهمم چرا این سریال این‌قدر شلوغ و پرسروصداست!»، «به‌نظرم سریال خیلی ضعیف است»، «نمی فهمم این سریال چرا این‌قدر بد ساخته شده است. حرف‌ها معلوم نیست و بازی‌ها غلو شده است.»
مشهدی‌ها را زشت نشان دادید
در میان نظر‌های مخاطبان سریال «نوروز رنگی»، برخی به این نکته نقد کرده‌اند که در این سریال چهره مشهدی‌ها خوب نشان داده نشده است. یکی از مخاطبان این سریال می‌گوید:
«درست است که اتفافات در دهه ۶۰ می‌گذرد، اما دوست نداشتیم چهره مشهدی‌ها این‌قدر زشت نمایش داده شود. به‌نظر می‌رسد کارگردان نخواسته است هیچ تصویر زیبایی از مشهد و مشهدی‌ها نشان دهد. این درحالی است که می‌شد تصاویر زیبایی از مشهد در دهه ۶۰ ارائه کرد.»
یکی‌دیگر از مخاطبان از نبود فیلم‌نامه قوی در سریال انتقاد می‌کند و می‌گوید:
«سریال به‌گونه‌ای است که آدم فکر می‌کند عده‌ای دورهم نشسته‌ا‌ند و همان‌جا فیلم‌نامه را نوشته‌اند. برای همین است که عمق ندارد. به‌نظرم فیلم‌نامه باید قوی‌تر از این می‌بود و شخصیت‌ها را با چالش‌های جدی‌تری روبه‌رو می‌کرد.»
یکی‌دیگر از مخاطبان سریال هم از فضا‌های شلوغ در سریال گله می‌کند و می‌گوید:
«در سریال دقیقا مشخص نشده است حاشیه شهر مشهد به نمایش درآمده است یا این سریال نمادی است که فضای کلی مشهد در دهه ۶۰ را نشان می‌دهد. تا جایی که من به‌خاطر دارم، دهه ۶۰ مشهد این شکلی نبود.»
