روزنامه هفت صبح: برای «سه ستاره» احسان علیخانی که قرار است بهترین های تلویزیون را در رشته های مختلف به رقابت بگذارد، از همین ابتدا با ابهامات و اشتباهات زیادی رو به روست. در این مطلب، موارد مبهم و کاستی های مسابقه را بررسی می کنیم.
پیش درآمد
برنامه «سه ستاره» چند روزی است که فهرست نامزدهایش را برای رسانه ها ارسال کرده. به طور کلی درباره برگزاری این برنامه ابهامات زیادی وجود دارد. هر سال یک سری از گزینه ها جا می مانند، یک سری اشتباهی سر از گروه دیگر در می آورند و نهایتا یک سری بدون دلیل انتخاب می شوند.
نکته اصلی اینجاست در سالی مثل سال ۹۵ که رییس صدا و سیما در طول سال تغییر می کند و سیاست های برنامه سازی یکی یکی عوض می شود، اصلا چه الزامی به برگزاری این برنامه است؟ مسئله دیگر اینکه این فهرست بر چه اساسی انتخاب شده؟ آیا اسامی همه برنامه ها و سریال ها و مجریان و… در آن به ثبت رسیده یا اعضای هیات انتخابی وجود دارند که از میان تمام برنامه ها دست به انتخاب می زنند و بخشی را برای شرکت در نظرسنجی قابل ارزش می دانند و برخی را از همان ابتدا بیرون می فرستند؟
خب در این صورت، چرا باید برنامه هایی مثل نقاشی نقاشی یا ورجه وورجه شایسته شرکت در نظرسنجی به نظر برسند و مثلا سریال هایی مثل «بیمار استاندارد» و «زعفرانی» کلا از نظرسنجی حذف شوند؟ در این گزارش، اشکالات «سه ستاره» را بررسی می کند.
سریال ها
جامانده ها: در انتخاب سریال های روی آنتن، به کل یادشان رفته که سال ۱۳۹۵، سه سریال نوروزی هم روی آنتن رفته. سریال هایی «بیمار استاندارد»، «زعفرانی» و «قرعه» اصلا در میان نامزدها حضور ندارند. مسئله اینجاست که با حذف این سریال ها، خود به خود چند بازیگر مهم هم از رقابت خارج شده اند. نکته دیگر اینکه مینی سریال «کشیک قلب» که رمضان امسال از شبکه یک روی آنتن رفت هم جزو این نامزدها نیست.
روی آنتن ها: در فهرست اعلام شده، خبری از سریال های «پرستاران» و «روزهای بی قراری» نیست. این دو سریال در حال حاضر از شبکه های یک و سه پخش می شوند. شاید بشود این طور توضیحش داد که علت حذف این سریال ها این است که کماکان پخششان ادامه دارد و نمی شود فعلا آنها را به رقابت گذاشت. خب در این صورت، چرا سریال «آرام می گیریم» جزو نامزدها دسته بندی شده؟ آن هم در حالی که هنوز پخشش از شبکه دو ادامه دارد.
نکته جالب دیگر اینجاست که سریال «پرستاران» با اینکه خودش در بخش رقابت حضور ندارد، بازیگر و خواننده تتیراژش در بخش های رقابتی دیگر هستند.
بازیگران
ابهام در انتخاب: درباره انتخاب بازیگران سریال های تلویزیونی سال ۹۵، ابهامات زیادی وجود دارد. بر چه اساسی از میان هر سریال، یکی دو بازیگر انتخاب شده اند و اصلا چرا باید بعضی از سریال ها سه یا چهار بازیگر در فهرست داشته باشند و بعضی دیگر فقط یک بازیگر؟
غایبان: انتخاب ها واقعا عجیب است. مثلا از کل مجموعه «معمای شاه» با آن همه بازیگر، فقط یک سعید نیکپور در فهرست بازیگران انتخاب شده و مثلا حسین نورعلی یا امیریل ارجمند که این همه قسمت روی آنتن بوده اند اصلا اسمی در این رقابت ندارند. در بخش بازیگران زن هم که هیچ کدام از بازیگران زن این سریال نیستند. این در حالی است که مثلا سریال «پریا» یا «لیسانسه ها»، هر کدام سه بازیگر در بخش رقابت دارند.
تفکیک نامناسب: دو برنامه دورهمی و محله گل و بلبل هیچ کدامشان سریال نیستند. حتی اسمشان در بخش برنامه های ورزشی و سرگرمی به ثبت رسیده اما بازیگرانشان در فهرست بازیگران زن و مرد در کنار سریال ها قرار گرفته اند. خب اگر قرار است بازیگران این برنامه ها در رقابت شرکت کنند چرا نیما شعبان نژاد یا سایر بازیگران خندوانه در این بخش نیستند؟
چرا گزارشگران داور نمی شوند؟
دلیل مهم بودن: رسالت برنامه «سه ستاره» سوای سرگرم بودن بیننده های شبکه سه، ایجاد حس رقابت بین برنامه سازان، هنرمندان و دیگر عواملی است که با تلویزیون همکاری می کنند. کما اینکه سال پیش کل کل رامبد جوان با عادل فردوسی پور و تبلیغ نامزدها برای دریافت نشانه ای از اهمیت این برنامه برای آن ها است.
ضعف سه ستاره: فارغ از این که «سه ستاره» در افزایش انگیزه ها تاثیری دارد یا نه، نادیده گرفتن گزارشگران فوتبال امری عجیب و «غیراصولی» است. متولی این برنامه شبکه سه است که عمده تمرکزش بر پخش فوتبال قرار دارد؛ شبکه ای که برای تربیت گزارشگر تلاش های زیادی کرده اما موقع داوری نادیده شان می گیرد.
اتفاقا تعداد گزارشگران شبکه های سه، ورزش و استانی در رشته های مختلف آن قدر زیاد هست که بتوان هر سال کارشان را در «سه ستاره» قضاوت کرد. از آن طرف گنجاندن این بخش به جذابیت مسابقه کمک می کند چرا که گزارشگران از جمله کسانی هستند که در طول سال کارشان قضاوت می شود به دلیل تعداد بالای علاقه مندان به فوتبال احتمال افزایش تعداد شرکت کننده ها هم هست.
تقسیم بندی های بی ربط
ایراد اصلی: آن چه باعث می شود به نامزدهای برنامه «سه ستاره» صفت «تقسیم بندی های بی ربط» را اطلاق کنیم مشخصا مربوط است به دو بخش «برنامه های ورزش و سرگرمی» و «برناه های تخصصی». برای اولی بیست و هشت گزینه انتخاب شده و برای دومی سی و چهار برنامه نامزد شده است.
شرح ایراد: هم نیشنی دو برنامه «نود» و «ورجه وورجه» در بخش «برنامه های ورزشی و سرگرمی» عجیب ترین مدل انتخاب است. اگر بپذیریم ملاک انتخاب گروه هایی است که برنامه در آن تولید شده کمی بعد نظرمان عوض می شود. چرا؟ چون می بینیم نام «شب های فوتبالی» و «فوتبال ۱۲۰» ذیل «برنامه های تخصصی» قرار دارد.
نکته دیگر اینکه برنامه های صبحگاهی «فرمول یک» و «حالا خورشید» در فهرست «برنامه های ورزش و سرگرمی» است اما برنامه «صبحی دیگر» به عنوان برنامه ای تخصصی قلمداد شده. اگر تقسیم بندی ها اصولی انجام می شد، ورزشی ها در یک دسته بودند و سرگرمی و علمی و… در ردیفی دیگر.
جای خالی برنامه های ورزشی
چه برنامه هایی داوری می شوند؟ در بخش برنامه های تخصصی، «شب های فوتبالی» و «فوتبال ۱۲۰» به چشم می خورند و در بخش برنامه های ورزش و سرگرمی «نود» و «تاریخچه تیم ملی فوتبال» وجود دارد. عجیب آن که «فوتبال ۱۲۰» بیشتر به سرگرمی تنه می زند و هدفش نگاه تخصصی به فوتبال نیست؛ از آن طرف «نود» کاملا تخصصی فوتبال داخلی و ملی را به چالش می کشد حال آن که «سه ستاره» این برنامه را سرگرمی دانسته! اگر نود فان است که «شب های فوتبالی» هم باید سرگرمی تلقی شود نه تخصصی.
جای خالی چه برنامه هایی خالی است؟ سوای ایرادی که متوجه نوع نگاه «سه ستاره» به برنامه های ورزشی است، از یک ایراد اساسی دیگر هم نمی توان گذشت و آن نادیده گرفتن برخی برنامه هاست. اگر بگوییم برنامه «بیست بیست» تازه شروع شده نمی توان از موارد دیگر به راحتی عبور کرد. برنامه «لیگ ۱»، «فوتبال برتر»، «گزارش ورزشی» و ۱+۵ چرا در این لیست نیستند؟ تازه امسال هم شبکه سه و هم شبکه ورزش ویژه برنامه هایی برای یورو ۲۰۱۶ و المپیک ریو داشتند. نبود آن ها در فهرست «سه ستاره» ایراد بزرگی است.
