نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا با بازی لیلا اوتادی

نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا

به گزارش منظوم؛ مرجع سینما و تلویزیون ایران، مرتضی آتش زمزم، در چندمین تجربۀ سینمایی جدی خود، به سراغ موضوعی اجتماعی روانشناسی رفته است و تلاش کرده تا با پرداختی متفاوت، این مقوله را به تصویر بکشد. نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا 

«مالیخولیا»، به بخشی از مردم توجه دارد که خودشان از نوعی بیماری که به آن گرفتار شده اند، خبر ندارند. داستان درباره آدم هایی است که دچار دوگانگی هویتی شده اند. به گفته لیلا اوتادی، هنرپیشۀ این فیلم، قرار بر این بوده است که این فضا در فیلم «مالیخولیا» از فضای فیلم هایی که پیش از این به این موضوع پرداخته اند، متفاوت باشد.

این سوژه پیش از این بارها دستمایه ساخت آثار سینمایی و تلویزیونی متعددی قرار گرفته است. رمان‌ها و داستان‌های فراوانی دراین‌باره به رشتۀ تحریر درآمده است. بر همین اساس، موفقیت آتش‌ زمزم در گیشه و جلب نظر مخاطب، بستگی تام و تمامی دارد به اینکه در پرداخت خلاقانه و متفاوت این سوژه در فیلم خود، موفق بوده است یا خیر.

نام‌گذاری فیلم، آشکارا تم اصلی فیلم را اعلام می‌کند، با شنیدن این نام، اولین احتمالی که به ذهن مخاطب می‌رسد، این است که با فیلمی روان‌شناسانه و با حال و هوایی جدی رو‌به‌رو خواهد شد. این امر، شاید کمی دست کارگردان را برای ایجاد هیجان در فیلم بسته باشد. تعلیقی از این جهت که مخاطب تا مدت زمانی از شروع فیلم هنوز در هیجان کشف ایدۀ اصلی فیلم به‌سر برد، درکار نیست. باید دید، پردازش روایی فیلم، توانسته این آشکارگی زودهنگام که در نام‌گذاری فیلم اتفاق افتاده را جبران کند یا خیر. نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا

آتش زمزم، اصالتاً اهل اصفهان است و برخی از کارهای قبلی خود اعم از سینمایی یا تلویزیونی را نیز در این شهر، جلوی دوربین برده است. «مالیخولیا» نیز، به‌تمامی در شهر اصفهان فیلم‌برداری شده و معماری اصفهان در فضا سازی و طراحی صحنۀ این فیلم، نقش کلیدی دارد.

همچنین از نقاشی های دکتر «محسن کیانی» هنرمند مقیم انگلیس نیز در فضاهای این فیلم بهره گرفته شده است. تا اینجا به‌نظر می‌رسد ردپای هنرهای دیگر نظیر معماری و نقاشی نیز در این محصول هنر هفتم، به چشم می‌خورد. ممکن است استفادۀ تلفیقی از چند هنر، یکی از راه‌کارهای ایجاد خلاقیت در فیلم باشد. ایده این کار، پیش از این در سریال های موفقی نظیر زاینده رود به‌کار رفته و از مخاطب، پاسخ خوبی گرفته است. نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا

در این فیلم هنرپیشگانی همچون لیلا اوتادی، محمدرضا هدایتی، لاله اسکندری، نادر فلاح، محمد فیلی و پریوش نظریه، به ایفای نقش پرداخته اند. با نگاهی به چینش، هنرپیشگان شاید بتوان برداشت کرد که بار اصلی جلب نظر مخاطب با ستارگان محبوبش، بیشتر بر دوش زنان بوده است. به‌کارگیری لیلا اوتادی، لاله اسکندری و پریوش نظریه که هر کدام محبوبیت و طیفی از علاقه‌مندان خود را به همراه دارند، نشانه ای از این امر است. در مقابل، هنرپیشگان مرد این فیلم، به این اندازه محبوبیت و یا معروفیت ندارند.

لیلا اوتادی نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا

یکی از علل بسیار موثر محبوبیت لیلا اوتادی درکنار فعالیت های هنری اش، حاشیه هایی بوده است که همواره حول و حوش این هنرپیشه درگرفته است. از حواشی سیاسی گرفته یا شایعاتی نظیر میزان دستمزد و مسایلی از این دست. با این حال، این هنرپیشه فعالیت های هنری پرتعدادی نیز داشته است. وی دانش‌آموختۀ کارشناسی معماری داخلی از دانشگاه هنر تهران است. این هنرپیشۀ جوان، کار خود را با فیلم «چشمان سیاه» ساختۀ ایرج قادری آغاز کرد؛ اما برای اولین بار با سریال «مهر و ماه» به کارگردانی سید فیاض موسوی دیده شد. او همچنین تجربیاتی در زمینۀ شعر و شاعری و حتی کتابی چاپ شده با نام «در بهشتی که کلاغی نیست مترسک هم نیست.» نیز در این عرصه دارد. نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا

از جمله فیلم هایی که اوتادی در آن‌ها به ایفای نقش پرداخته است، می توان به «اخراجی‌ها۳»، «پیتزا مخلوط»، «دردسر بزرگ»، «ناردون»، «پسر آدم، دختر حوا»، «زن ها فرشته اند» و «چهار انگشتی» نام برد. او همچنین در سریال های تلوییونی مانند «اشک‌ها و لبخندها»، «خو‌ن‌بها»، «زخم»، «آخرین گناه» بازی کرده است.

نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا

لاله اسکندری نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا

لاله اسکندری از هنرپیشگان محبوب فعلی سینمای ایران است. شهرت او بیش از هر چیز پس از بازی در سریال موفق «خاک سرخ» ابراهیم حاتمی کیا رخ داد. لاله اسکندری دانش‌آموختۀ رشتۀ طراحی گرافیک از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز است. او حضور در فیلم های سینمایی را با بازی در فیلم «متولد ماه مهر» به کارگردانی احمدرضا درویش در سال ۱۳۷۸ آغاز کرد. دو خواهر دیگر لاله اسکندری به نام‌های ستاره و سارا اسکندری نیز به‌عنوان هنرپیشه و چهره پرداز در سینما حضور دارند. نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا
نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا

در کارنامه وی، نام فیلم های سینمایی متعددی به‌چشم می‌خورد که برخی، جزو آثار موفق سینمای ایران بوده اند و در برخی نیز، لاله اسکندری نقش اول یا نقشی تاثیر گذار و بازی خوبی از خود ارائه داده است. از جمله آثار سینمایی با حضور لاله اسکندری می‌توان از «این زن حرف نمی زند»، «نطفه شوم»، «تنهایی»، «مخصمه»، «آفتاب بر همه یکسان می‌تابد»، «راننده تاکسی»، «شوریده»، «گرداب»، «شراره»، «متولد ماه مهر» را نام برد.

همچنین وی، حضوری بیاد ماندنی در برخی سریال های تلویزیونی داشته است. سریال هایی مانند «خاک سرخ»، «مشق عشق»، «سال‌های برف و بنفشه» ، «در چشم باد»، «همچون سرو»، «مادر»، «اولین انتخاب»، «دولت مخفی» و «شیوع»، از این دست هستند.

محمدرضا هدایتی

محمدرضا هدایتی، گرچه پیش از این، در عالم تئاتر بسیار پرکار و فعال بوده است، اما شهرتش را مدیون حضور چشمگیر و خلاقانه در ارائه تیپ های متفاوت ظنز در آثار مهران مدیری است. حضور در سریال هایی همچون پاورچین،  نقطه‌چین، شب‌های برره و قهوه تلخ. او همچنین در عرصه صداپیشگی عروسکی نیز، کارنامه ای موفق دارد. صداپیشگی عروسک پسرعمه زا برای سالهای متمادی در مجموعه محبوب و پرطرفدار کلاه قرمزی، از این جمله است؛ اما هدایتی با ایفای نقشهایی جدی تر و متفاوت، نشان داد که توانایی هایش بیش از بازی در نقش های طنز است.

نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا

او متولد چابهار در سیستان و بلوچستان است. وی از دوران کودکی به تئاتر روی آورده است. او خرداد ۷۴ به تهران آمد و در انتشارات مرغ آمین مشغول به کار شد. سال ۱۳۷۷ یک تئاتر هم با اکبر زنجانپور کار کرد به نام گوریل پشمالو اثر یوجین اونیل. تا اینکه سال ۱۳۷۸ اولین همکاری را با مهران مدیری در مجموعه تلویزیونی به نام ببخشید شما؟ را تجربه کرد.

از جمله سریال های متعدد تلویزیونی که هدایتی در آنها ایفای نقش کرده است، می توان به «زیر پای مادر»، «در حاشیه»، «در چشم باد»، «دیوار شیشه‌ای»، «باغ مظفر»، «محاکمه»، «لطفا دور نزنیم» اشاره کرد. فیلم های سینمایی همچون «آشوب»، «آس و پاس»، «ایران برگر»، «خانه دختر»، «دلقک»، «شام عروسی» و «تاکسی نارنجی» نیز از جمله فیلم هایی هستند که هدایتی در آنها به ایفای نقش پرداخته است.

محمدرضا هدایتی و لاله اسکندری در نمایی از فیلم «مالیخولیا»

البته دایره فعالیتهای هنری او، به همین محدود نمی‌شود و او در زمینه آواز و ارائه آلبوم ها و تراک های موسیقی نیز، فعالیت‌هایی داشته است.

پریوش نظریه

این هنرپیشه، کم کار اما گزیده کار سینما، به خوبی با بازی های درخشان و انتخاب های سختگیرانه خود، توانسته اعتبار حرفه ای خود را حفظ کند. تعداد آثاری که او در سینما و تلویزیون در آنها ایفای نقش داشته، چندان زیاد نیست؛ اما ردپای سلیقه خاص او در انتخاب نقش در آنها به چشم میخورد. از او این روزها، سریال مناسبتی «زیر پای مادر» در حال پخش است.

فیلم هایی نظیر «لانتوری»، «بادیگارد»، «یه حبه قند»، «زندگی با چشمان بسته»، «کیمیا و خاک»، «طعم شیرین خیال»، «ارسال یک آگهی تسلیت برای روزنامه»، «چراغی در مه»، «حقیقت گمشده»، «فراموشی»، «دوزخ، برزخ، بهشت»، «پاداش سکوت» و «دوئل» از جمله فیلم های سینمایی هستند که پریوش نظریه در آنها بازی داشته است.

 نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا

او در کنار فعالیت در سینما و تلویزیون، عکاسی حرفه ای نیز می کند. همچنین جوایز متعددی در حوزه سینما کسب کرده و داوری آثار سینمایی را در جشنواره های متعدد داخلی و خارجی برعهده داشته است؛ مانند تندیس بهترین بازیگر زن از جشنوارهٔ منبر طلایی» تاتارستان روسیه در سال ۱۳۸۷ برای فیلم «چراغی در مه» ساختۀ پناه برخدا رضایی؛ جایزهٔ بهترین بازیگر نقش اول زن دراولین جشنوارهٔ فیلم‌های تلویزیونی درسال ۱۳۸۷ برای فیلم «فراموشی» ساختۀ مسعود مددی.

محمد فیلی

محمد فیلی حقیقی خرم‌آبادی فرد بازیگر ایرانی است. وی در سال ۱۳۲۹ در شهر شیراز متولد شد. مهم ترین سریال تلویزیونی که وی تاکنون بازی کرده است سریال مختارنامه است. از جمله فیلم هایی که فیلی در آنها ایفای نقش داشته، «علمدار»، «ع ش ق»، «پایان خدمت»، «روز شیطان»، «تابستان ۵۸» و «گشتی‌ها» را می توان نام برد. او همچنین در سریال های نظیر «روزی روزگاری»، «تفنگ سرپر»، «روزهای به یاد ماندنی»، «مختارنامه  -در نقش: شمر»  و «غیر علنی» بازی داشته است.
 نقد بررسی کامل فیلم ایرانی مالیخولیا

نادر فلاح

نادر فلاح مبرمی (زاده ۱۳۵۲ در کرمان)، بازیگر و کارگردان سینما، تئاتر و تلویزیون اهل ایران است. فلاح فعالیت‌های نمایشی خود را از سال ۱۳۶۸ در کرمان با بازی در نمایش‌های دو به دل، شاه بازی خیال‌بازی، پرده راز، همای و همایون و آخرین برومند آغاز کرد. فلاح با فیلم چند کیلو خرما برای مراسم تدفین به‌صورت صورت جدی وارد عرصه سینما شد. وی با فیلم چند مترمکعب عشق بیشتر موردتوجه قرار گرفت و با بازی قابل‌توجه خودش توانست جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشن خانه سینما را دریافت کند و نامزد جایزه جشن حافظ و جشنواره فیلم شهر شود. فلاح در سال ۱۳۹۵ با دو فیلم در سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر حضور داشت و نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.

نقد فیلم

فیلم مالیخولیا ، آخرین ساخته مرتضی آتش زمزم. روایتی غیر منطقی دارد و از این روش می خواسته مالیخولیای افراد را به تصویر بکشد. افرادی که دچار دو گانگی شخصیتی شده اند. اما این فیلم شتابزدگی در روایت دارد. شتابزدگی کنترل نشده ای که دل مخاطب را می زند. این فیلم روایتی مبهم را پیش گرفته است که با داستان هم خوانی ندارد. بی دلیل از صحنه ای به صحنه دیگر کات می خورد. کارگردان هدف مشخصی برای اینکار دارد : نشان دادن ذهن افرادی که دچار این بیماری هستند. اما این روند باید منطقی شکل بگیرد. ولی اینجا ما هیچ روند منطقی ای نمی بینیم. از همان بیست دقیقه اول خط روایی پاره می شود.  فیلم به قهقرا می رود و باز می گردد. انگار ما داریم سکانس های به هم چسبیده ای را می بینیم که هیچ ربطی به هم ندارد. شخصیت ها مدام در حال تغییر کردن است. و ما نمیفهمیم کدام واقعیت دارد و ما کدام را باید باور کنیم. در انتها میبینیم که محمد رضا هدایتی تلفن را جواب نمی دهد و تیتراژ بالا می آید. انگار همه چیز حل شده. اما فیلم به هیچ گره گشایی ای نمی رسد. و خود مخاطب بعد از دیدن فیلم دچار مالیخولیا می شود. نشان دادن مالیخولیا در کنار حفظ انسجام باید شکل بگیرد. نه یک روایت مبهم که هیچ نتیجه ای از آن حاصل نمی شود. از جایی به بعد مخاطب فقط سوال در سر دارد و به هیچ کدام از سوال ها پاسخ داده نمی شود. تنها چیزی که می فهمد این است که یکی از پرسوناژ ها دچار بیماری ای ایست. و تمام چیز هایی که ما می بینیم توهم های یکی از شخصیت هاست. شاید بتوان فهمید که این توهم ها برای ذهن شخصیتِ لیلا اوتادی است. اما گسترشی که در فیلم دیده میشود و توهم های متعدد و پی در پی را نمی توان به یک فرد تعمیم داد. نویسنده باید در پردازش توجه بیشتری می کرد. تا مالیخولیا بصورت منطقی به مخاطب انتقال یابد. نه اینکه در انتها خودِ مخاطب نیز با مالیخولیا از سالن خارج شود. 

بازیِ بازیگران فیلم قابل قبول نیست. و بازی های بشدت مصنوعی و بیش از حد اغراق شده و سطحی ، تاثیر گذار نیستند. و این بخش عمده اش مربوط به فیلمنامه است. زیرا مخاطب نمی داند باید دقیقا چه شخصیتی را بازی کند. شخصیت پردازی در قصه مشخص نیست. و همه شخصیت ها شبیه هم هستند. و همین روند داستان را در کنار مبهم بودن یکنواخت می کند. کارگردان باید به پلان های ضبط شده توجه بیشتری می کرد. تا اشتباهات خیلی سطحی در فیلم رخ ندهد. مثلا تا جایی که همه میدانند مرده نفس نمی کشد.

لرزش ها اضافی در فیلم بی کاربرد هستند و دوربین روی دست بی منطق است. اما نماهای انتخابی هوشمندانه است. و فیلمبرداری کار با کمک کارگردان می توانست ، خیلی بهتر باشد. اما نکته ای مثبت در فیلم طراحی صحنه و لباس فیلم است. که با فضا همخوانی دارد و به دل می نشیند. جدای از اینها فیلم چند پلان مجذوب کننده هم داشت. برای مثال قسمتی که دو موتور سوار شیشه ماشین را خرد می کنند. یکی از جذابیت های فیلم است. 

در کل فیلم مالیخولیا فیلمی است که دچار ابهام زدگی شده و روایت منطقی را از دست داده است.