آرمان درویش بازیگر اصلی مقیمان ناکجا شهاب حسینی
سینماژورنال: کمتر پیش می آید که در گروه هنروتجربه اثری را ببینیم که واجد استانداردهای جذب مخاطب بالا باشد و قطعا یکی از شگفتیهای روز پنجم جشنواره اکران فیلمی به نام “چهارشنبه ” از آثار “هنروتجربه” بود که بشدت توانایی جلب مخاطب عام را دارد و البته این سوال را پیش می آورد چرا این فیلم مثلاً در بخش نگاه نو به نمایش در نیامده ، فقط احتمالاً بخاطر آین که پروانه ی سینمایی نداشته ، که در این مورد بعداً مفصلتر سخن گفت.
به گزارش سینماژورنال “چهارشنبه” سوژه ای درباره قصاص که پیشتر هم درباره آن فیلم زیاد دیده ایم را در داستانی نسبتاً نو به نمایش می گذارد با محوریت اختلاف دو برادر درباره قصاص قاتل پدرشان، اما پایان بندی این داستان کاملاً متفاوت از دو قطبی های همیشگی بخشش یا قصاص رقم می‌خورد که این از امتیازات فیلم و داستان است و آن را از دیگر داستان های مشابه جدا می سازد.
هرچند در جای جای فیلم رگه هایی از نوعی تلخی محتوم به چشم می خورد اما واقعگرا بودن متن ماجرا که داستانش را در متن اجتماع و بدون اغراق روایت می کند باعث میشود تحمل این تلخی برای مخاطب آسان باشد.
حضور جوانی که شهاب پیشتر خبر از توانایی اش داده بود
در این واقعه نگاری از یک طرف شهاب حسینی را داریم که با پرهیز از کلیشه های یکی دو سال اخیرش کاراکترسازی کرده و از طرف دیگر بازیگری جوان به نام آرمان درویش که به شدت ایفای نقشی حرفه ای و در خدمت متتی را انجام داده است به طوری که باورپذیری داستان و جهان فیلم تا حدود بسیار زیادی مدیون طراوت و تازگی حضور او و بازی شگفتی سازش است.
درویش که شهاب حسینی، پیش از این در گفتگوهایش او را کشف خود دانست و مومنانه از استعداد شگرفش در این قضیه خبر داده بود، با بازی خود نه تنها “چهارشنبه” را به فیلمی قابل باور بدل میسازد و باعث می شود مخاطب چشم بر کاستی های دیگر فیلم ببندد، از طرف دیگر اتفاق مهم تری را در عرصه بازیگری رقم می زند و آنهم ارائه درست و بدون کلیشه تصویری از جوان عاصی پایین شهری است.
نه لمپن است و نه لب و لوچه می‌آید
درویش برخلاف کلیشه های رایجی که حتی در همین جشنواره مثلاً در “ابد و یک روز” می بینیم و سالهای سال متاسفانه در سینما و تلویزیون ایران شاهد بوده ایم نه لمپن است نه به دام فساد رفتاری می‌افتد، نه لب و لوچه می آید و به اصطلاح عوام لاتی حرف می زند.
درویش هیچکدام از این کلیشه ها را که از فیلم های سودای سیمرغی تا سریالهای در حال پخش تلویزیون تکرار می شود به نمایش نمی گذارد و شاید از این رو بازی اش تا این حد دلنشین می نماید که با بازی خود وجه درست و انسانی یک جوان فقیر و عاصی پایین شهری را به نمایش می گذارد و به ما یادآوری می کند تا به حال تکرار تیپ لمپن توسط بازیگرانی که نقش های پایین شهری را بازی می کردند چه جفای بزرگی در حق همه آنهایی است که خاستگاه اجتماعی شان با فقر و نداری عجین شده.
یادآوری نیاز سینمای ایران به خون تازه
این جوان که احتمالا بعد از این بیشتر از او خواهیم شنید نشان می دهد می توان نقش تکراری یک جوان عاصی و واپس خورده جامعه و غیرت ورزی‌های او را را در بدیع ترین شکل ممکن به نمایش گذاشت.
حضور درویش در این نقش دوباره یادآوری می کند بازیگری سینمای ایران نیازمند خون تازه است؛ بی گمان این بازیگر نخستین خروجی‌اش این شانس را دارد که در صورت هوشمندی پخش کنندگان بتواند حتی با داشت سرگروه اکران شود و البته تلاشهای یک مجموعه جوان را در خدمت سینمای حرفه ای قرار دهد.
آرمان درویش بازیگر اصلی مقیمان ناکجا شهاب حسینی آرمان درویش بازیگر اصلی مقیمان ناکجا شهاب حسینی آرمان درویش بازیگر اصلی مقیمان ناکجا شهاب حسینی آرمان درویش بازیگر اصلی مقیمان ناکجا شهاب حسینی آرمان درویش بازیگر اصلی مقیمان ناکجا شهاب حسینی آرمان درویش بازیگر اصلی مقیمان ناکجا شهاب حسینی آرمان درویش بازیگر اصلی مقیمان ناکجا شهاب حسینی
