فرارو– اظهارات سرلشکر فیروزآبادی پیرامون جاسوسی از طریق به کارگیری مامولک‌ها مورد توجه رسانه‌های خارجی قرار گرفت.
سرلشکر فیروزآبادی، مشاور عالی نظامی فرمانده کل قوا، گفته بود که برخی از غربی‌ها برای جاسوسی اتمی از ایران از جانورانی مانند سوسمار، مارمولک و آفتاب‌پرست استفاده می‌کنند. این اظهارات به سرعت مورد توجه رسانه‌های جهان، بخصوص رسانه‌های غربی، قرار گرفت.
وبگاه LiveScience که اخبار علمی را پوشش می‌دهد در واکنش به اظهارات فیروزآبادی ضمن گفت‌وگو با جانورشناسان به ادعای فیروزآبادی پاسخ علمی داد.
فیروزآبادی گفته بود که پوست جانوران صحرایی مانند سوسمار و مارمولک، امواج اتمی جذب می‌کند. این وبگاه ضمن «عجیب» دانستن ادعای فیروزآبادی، نوشت: «امواج اتمی چیز واقعی‌ای نیستند. شاید فیروزآبادی به تشعشعات گاما – امواجی با کوچکترین طول‌موج در طیف الکترومغناطیسی – اشاره می‌کرد که هنگام استخراج اورانیوم از ایزوتوپ‌های رادیواکتیو ساطع می‌شوند.»
اریک پیانکا، استاد جانورشناسی دانشگاه تگزاس، ملقب به مرد مارمولکی، ادعای جذب امواج اتمی توسط پوست مارمولک را نادرست خواند و گفت: این ایده که مارمولک‌ها بتوانند تا حدودی امواج اتمی جذب کنند، درست نیست. زیرا پوست مارمولک‌ها دقیقاً از پروتئین‌هایی شبیه به پروتئین‌های پوست انسان تشکیل شده است: کراتین A. و B. هیچ یک از این دو نوع کراتین توانایی خاصی در جذب یا تشخیص اورانیوم یا سایر مواد رادیواکتیو ندارند.
بری سیرنوو، متخصص زیست‌شناسی تکاملی در دانشگاه کالیفرنیا نیز ایده جذب اورانیوم توسط مارمولک‌ها را نادرست دانست. زیرا به گفته او با توجه به اینکه مارمولک‌ها حیواناتی خونسرد هستند، به دنبال مکان‌هایی گرم برای زندگی و استراحت می‌گردند و طبیعتاً هیچ علاقه‌ای به معادن سرد اورانیوم ندارند. تحقیقات نشان می‌دهد که مارمولک‌ها در طول زندگی خود، مکان‌های گرم را شناسایی کرده و به دنبال آن‌ها می‌گردند. مارمولک‌هایی که فیروزآبادی به آن‌ها اشاره کرده در درختان زندگی می‌کنند و هیچ علاقه‌ای به ترک محل زندگی‌شان و رفتن به صخره‌های معدن اورانیوم ندارند.
وبگاه سیانبیسی در گزارشی با عنوان «ایران معتقد است آمریکا با مارمولک‌های خاص از آن جاسوسی کرده است» به اظهارات سرلشکر فیروزآبادی واکنش نشان داد. این رسانه نوشت: «فیروزآبادی در اظهاراتی که به طور گسترده مورد توجه رسانه‌های بین المللی قرار گرفته، به یک مورد مرتبط با خارجیانی که در جمهوری اسلامی در ماموریت کمکی بودند، اشاره کرد.»
وبگاه آمریکایی شان هانیتی طی گزارشی تحت عنوان «خشم تهران: ایران، آمریکا را به مستقر کردن مارمولک‌ها برای جاسوسی از برنامه هسته‌ای متهم می‌کند.» نوشت: «ادعا‌های عجیب مبنی بر استفاده آمریکا و اسرائیل از حیوانات برای جاسوسی از ایران و دیگر کشور‌های همسایه، چیز جدیدی نیست.»
نشریه اینترنشنال‌بیزنس‌تایمز با اشاره به اظهارات سرلشکر فیروزآبادی درباره جاسوسی از طریق به کارگیری مارمولک‌ها نوشت: «این ادعا در پی مرگ کاووس سید امامی، فعال محیط‌زیست برجسته ایرانی- کانادایی که ماه گذشته توسط مقامات ایران بازداشت شد، مطرح شد.»
وبگاه اسرائیلی تایمز‌آواسرائیل نیز این خبر را منتشر کرد و پس از اشاره به اظهارات سرلشکر فیروزآبادی نوشت: «در سال‌های گذشته، ادعا‌های جاسوسی متعددی که در آن‌ها مخلوقات متعددی درگیر بودند، به گردن اسرائیل انداخته شدند.»
وبگاه دی‌ان‌ای‌ایندیا طی گزارشی نوشت: «ما غالبا فیلم‌های هیجان‌انگیز و شو‌های جنایی را دیده‌ایم که در آن‌ها ابزار‌های بشدت جدید برای جاسوسی به کارگرفته می‌شوند. اما استفاده از مارمولک‌ها برای کسب اطلاع از تاسیسات هسته‌ای؟ فهمیدن چنین حیله‌ای حتی برای بزرگترین نویسندگان داستان‌های تخیلی هم سخت خواهد بود. اما اگر مقام بلندپایه ایرانی را باور کنیم، این یک شیوه دقیق بود که قدرت‌های غربی از آن برای جاسوسی از برنامه هسته‌ای حساس کشور استفاده کرده‌اند.»
مجله نیوزویک گزارش مفصلی درباره اظهارات سرلشکر فیروزآبادی منتشر و آن را به مسئله کاووس سیدامامی مرتبط کرد و نوشت: «دانشمندان درباره اینکه آیا از مارمولک‌ها می‌توان در جاسوسی از تاسیسات هسته‌ای استفاده کرد، شک‌وتردید دارند. جیمز آندروز، دانشمند مرکز ورمونت آمفیبیون اطلس به نیوزویک گفته ادعای اینکه مارمولک‌ها امواج اتمی جذب می‌کنند چیزی نیست که من تا حالا درباره آن چیزی شنیده باشم. به نظرم این کاملا غیرصحیح است.»
رسانه‌های دیگر هم به این خبر واکنش نشان دادند، بسیاری از این رسانه‌ها گزارش‌های رسانه‌های فوق را بازنشر داده‌اند.
شوخی با موضوع مارمولک جاسوس
هومن جعفری در ستون طنز روزنامه جهان صنعت نوشت: می‌خواستیم در مورد بازداشت‌شدگان محیط زیست طنز ننویسیم که صحبت‌های جناب فیروزآبادی را در مورد جاسوسی از طریق پوست مارمولک مطالعه کردیم عزم‌مان جزم شد که بیشتر در مورد بازداشت‌شدگان محیط زیست طنز ننویسیم. فردا خودمان را هم می‌گیرند می‌گویند این آدم لای طنزهایش داشت آدرس می‌داد! تا بیاییم ثابت کنیم کاره‌ای نبودیم روزنامه حق‌التحریرمان را می‌برد. دوباره باید شش ماه بدویم که برگردیم داخل لیست!
نتیجه اخلاقی: آدم بعضی حرف‌ها را که می‌خواند متوجه نمی‌شود که جدی است یا شوخی. به واقع بعضی از مقامات هستند که استعداد و توانایی بزرگ و عظیمی دارند که جای ما طنزنویس‌ها را بگیرند و از نان خوردن بیندازندمان.
