[quote]با بررسی فیلم جدید پرویز شهبازی در جشنواره فجر خدمت شما عزیزان هستیم با ما همراه باشید[/quote]
پرویز شهبازی با «مسافر جنوب» اولین بار در سینمای ایران شناخته شد. فیلمی که دنباله‌رو سینمای کیارستمی محسوب می‌شد و آن سال‌ها سینمای کند و متکی به نابازیگر که در روستاها فیلمبرداری می‌شد هواخواهان زیادی داشت. شهبازی اما در اولین سال دهه هشتاد با «نفس عمیق» به موفقیت بزرگی رسید که هنوز که هنوز است روی کارنامه کاری او سایه انداخته است. به حدی که هر فیلم جدیدی از او با عنوان فیلم جدیدی از سازنده «نفس عمیق» شناخته و تبلیغ می‌شود. دردسر بزرگی است. به خصوص که از میان سه فیلمی که بعد از آن ساخت، «عیار چهارده» و «دربند» و «مالاریا» تنها دربند توانست موفقیتی هرچند نسبی به دست آورد. «طلا» در میان کارهای شهبازی مسلما جایی بالاتر از مالاریا می‌ایستد و احتمالا از دربند هم بالاتر.
«طلا» در تهران امروز و در میان نگرانی از وضع بد مالی این ماه‌های اخیر می‌گذرد. منصور هفت هشت ماه است که حقوقی نگرفته و کارفرمایش خیلی راحت می‌گوید که باید منتظر هفت هشت ماه حقوق نگرفتن دیگر هم باشد. ناچار است با ماشین کار کند و تازه در ادامه فیلم است که عمق مشکلات وخیم مالی او را درمی‌یابیم. برادرش از زنش جدا شده و از ترس مهریه پنهان است و اجاره خانه‌شان را منصور می‌دهد. دختر این برادر به بیماری لاعلاج و پرهزینه‌ای مبتلاست که کسی جز منصور را ندارد و خرج زندگی خودش و مادربزرگش هم هست. در این میان در جمع دوستانه‌ی دوست‌دخترش دریا صحبت از این می‌شود که باید بیزنس خودشان را راه بیاندازند و شریک شوند. دریا همان اول اعلام می‌کند پدرش به او اجازه نمی‌دهد اما منصور و رضا و لیلا را تشویق می‌کند طرح مغازه سوپ خوری را جدی دنبال کنند و به منصور اطمینان می‌دهد هم به او کمک مالی می‌کند و هم وام می‌گیرد. منصور ناخواسته در این طرح پرهزینه مشارکت می‌کند اما مشخص است که از عهده پولش برنمی‌آید و گرفتاری‌ها تازه از این جا شروع می‌شود که یکی دوتا هم نیست و تا حد جنایت هم پیش خواهد رفت.
[ad id='39844']
